19905

Style kierowania

Eksperyment Lippitt-White - przeprowadzili badania dotyczące różnych stylów kierowania; przedmiotem badania były cztery 5-osobowe grupy 10-latków; w każdej z tych grup stosowano kolejno różne style kierowania w czasie zajęć pozalekcyjnych;

-gdy kierujący narzucał podział pracy i sposób jej wykonania oraz ograniczał informacje dotyczące całego zadania to dzieci wykazywały znikome zainteresowanie pracą, były niezadowolone;

-gdy kierujący pozostawił grupie swobodę wyboru przedmiotu zajęć, podziału zadań i sposobów wykonania wtedy atmosfera poprawiła się, dzieci zainteresowane były pracą, pojawiło się więcej dyskusji i pomysłowości;

-gdy kierujący pozostawił grupie całkowitą swobodę i nie wykazywał żadnego zainteresowania przebiegiem pracy to pojawiła się dezorganizacja, nieporozumienia, sprzeczki; rezultaty wykonania zadań były znacznie gorsze niż poprzednio;

Klasyczne style kierowania:

A.    autokrata - sprawuje rządy twardej ręki, świat dzieli na tych, którzy podejmują decyzje, i tych, którzy mają obowiązek je wykonywać; chce znać najdrobniejsze szczegóły związane z pracą swoich podwładnych; podwładni nie mają swobody działania; nie mogą wykazywać się inicjatywą; woli oddziaływać za pomocą kar niż nagród;

B.    demokrata- przeciwieństwo autokraty, zasięga opinii swoich podwładnych, nie interesuje się szczegółami pracy podwładnych, daje im swobodę działania, mogą wykazywać się inicjatywą I pomysłowością; interesuje się sytuacją indywidualną swoich podwładnych; stwarza dobry klimat w pracy;

C.    bierny (nie ingerujący, laiisez-faire) - nie interesuje się przebiegiem realizacji zadań, nie ingeruje w prace swoich podwładnych i jest zadowolony wtedy gdy nikt się z niczym do niego nie zwraca;

Siatka stylów kierowania Blacke a i Moutona:

a.    bierny (1,1)

b.    demokratyczny (1,9)

c.    kompromisowy (5,5)

d.    autokratyczny (9,1)

e.    przywódczy (9,9)

Orientacja na zadania - poziomo; orientacja na ludzi - pionowo;

Za najefektywniejszy uważa się styl przywódczy;

Skrzynka stylów kierowania Reddina:

Rozwinięcie siatki; dochodzi trzeci wymiar - efektywność;

Sfera niskiej efektywności:	Sfera wysokiej efektywności:
* bierny	O biurokratyczny
♦ altruistyczny	<=> promocyjny
* kompromisowy	<=> realizacyjny
* autokratyczny	^ autokratyczno- życzliwy

Współcześnie uważa się, iż kierownik jest tym efektywniejszy, im szerszy posiada repertuar stylów kierowania i im lepiej potrafi dobrać najwłaściwszy styl do danej sytuacji kierowniczej;