17140

Państwo „idealne" Platona jest niewielkie. Jego ludność jest podzielona na 3 klasy. Platon porównuje te 3 klasy do budowy człowieka:

•    Głowa (władcy-filozofowie, nauczyciele)

•    Serce (wojownicy, wojsko, obrońcy ojczyzny, obywatele)

•    Żołądek (pracownicy fizyczni, służebni, rzemielśnicy)

Poszczególne grupy społeczne mają różne prawa i obowiązki względem państwa. Jedynie chłopi mają prawo do życia prywatnego. Filozofowie i wojownicy żyją tylko życiem publicznym. Nie mogą zakładać rodzin, ani gromadzić majątku.

Jedność państwa może być utrzymana pod warunkiem usuwania przyczyn jego rozbijania i demoralizacji. Małżeństwa w państwie „idealnym" nie mogą być pozostawione przypadkowo. Pary powinny być łączone w ten sposób, aby jak najlepiej spełniać funkcje prokreacyjną.

Spory powinni rozstrzygać filozofowie - mędrcy najbliżsi światu idei, czyli posiadający wiedzę.

Ad.6

W przeciwieństwie do Platona Arystoteles twierdził, że idee to jedynie abstrakcje, którymi nie warto się zajmować. Prawdziwy filozof powinien interesować się otaczającym nas światem realnych bytów, których istnienie można namacalnie stwierdzić lub dociec za pomocą ludzkiego rozumowania.

Wszechświat złożony jest z ducha i materii, które wzajemnie się uzupełniają. Razem Tworzą to co ludzie postrzegają jako rzeczywistość lub świat.

Każdy realny byt składa się z materii i formy.

Ad.7

Państwo i społeczeństwo dla Arystotelesa jest naturalną wspólnotą ludzi za sobą spokrewnionych. Społeczeństwo wolnych obywateli tworzy państwo dla wspólnego pożytku i obrony. Interes jednostki powinien być podporządkowany interesowi ogółu.

Najlepszym ustrojem może być arystokracja oparta na średnio zamożnych obywatelach państwa. Tacy obywatele nie będą zepsuci nadmiernym bogactwem, , ale też nie będą przytłoczeni biedą. Osoby kierujące państwem powinny rządzić zgodnie z zasadą „złotego środka".

Społeczeństwo wolnych obywateli tworzy państwo. Niewolnik to tyłko i wyłącznie narzędzie swojego pana, niezbędne do żyda codziennego.

Wolni obywatele podporządkowani są władzy państwowej, tak jak niewolnicy podporządkowani są swoim panom.

Ad.8

Stoicy dzielili ludzi na 2 kategorie:

•    Mędrców - którzy podzielali ich poglądy

•    Głupców - którzy ich poglądów nie podzielali.

Mędrców jest rzecz jasne na świecie mniej, niż głupców.

Mędrcem mógł być każdy: mężczyzna czy kobieta, człowiek wolny czy niewolnik, stary czy młody, człowiek wykształcony czy człowiek prosty.

Stoicy jako pierwsi dostrzegli w niewolniku pełnoprawnego człowieka.