20871

Fryzjerki używają swojej profesji do zmniejszenia dystansu społecznego pomiędzy nimi, a swoimi klientkami.

1.    Fryzjerki/stylistki:

Wygląd: Część skończyła wyższą szkołę, część szkołę zawodową, Alice chodziła do college' u, większość jest zamężna (w większości mężowie to pracownicy fizyczni) i jedno dziecko, mają od 24 do 46 lat, wszystkie się malują, noszą modne ubrania i dbają o swoje fryzury;

Poprzez swoją profesję tworzą osobną grupę społeczną oraz własną tożsamość „fryzjerek".

Alice - 26, mężatka, studiowała 2 lata na lokalnym uniwersytecie, ma blond włosy do ramion, całe życie mieszkała na Long Island, wygląda „jak nauczycielka", sposobem uczesania i ubierania nie pasuje do stereotypowego wyglądu kobiet klasy średniej i fryzjerek.

Mandy - 31, ukończyła liceum I dodatkowe kursy fryzjerskiej, ojciec jest robotnikiem budowlanym, tak samo jej mąż, ma długie, rozjaśnione blond włosy, ubiera się luźno,

Talent fryzjerski Jest według fryzjerek czymś wrodzonym, jest darem.

Włosy są wg fryzjerek czymś, co „stwarza" kobietę. Fryzjerski to tzw. „kapłanki piękna"

Fryzjerki poprzez pracowanie na emocjach klientek sprawiają, że te zaczynają je postrzegać jako przyjaciółki, powierniczki oraz terapeutki. Ponadto pozycjonują siebie jako ekspertki w sprawie wyglądu oraz „ideologii piękna", co czyni je stojącymi wyżej w hierarchii wiedzy. Fryzjerki twierdzą, że istnieje piękno absolutne - niezależne od statusu społecznego, w odpowiedzi na to klienci twierdzą, że oni mają wiedzę (której nie mają fryzjerzy) o standardzie piękna w obrębie ich pozycji społecznej - inne znaczenie mają włosy dla fryzjerek, a inne dla klientek.

2.    Klientki - relacje i więź między klientkami a fryzjerkami/stylistkami

Wśród klientek przeważały kobiety białe, w wieku między 21 a 61 lat, większość pracujących w profesjonalnych zawodach i w większości zamężne, posiadające jedno dziecko;

Klientki to kobiety z klasy średniej lub średniej wyższej, a fryzjerki wywodzą się z klasy pracowniczej lub klasy średniej niższej,