Rozpiętość wpływa także na szybkość podejmowania decyzji w sytuacjach, w których z konieczności są zaangażowane różne szczeble hierarchii. Ą.Kgoordynowanie - proces łączenia działalności odrębnych działów, tak, aby skutecznie osiągać cele organizacji. Stopień koordynacji zależy od istoty zadań i od stopnia wzajemnej zależności ludzi, którzy je wykonują w różnych działach. Wysoki stopień koordynacji będzie korzystny w pracy nie rutynowej i trudnej do przewidzenia oraz tam, gdzie przyjmuje się jako cel wysoką efektywność. Koordynowanie może też występować między ludźmi pracującymi w różnych organizacjach.
Metody projektowania organizacji 1. Podejście klasyczne - biurokracja Organizacja w której działania i cele są racjonalnie obmyślone i w której wyraźnie określono podziały pracy. Charakteryzuje się specjalizacją zadań, powoływaniem ludzi na stanowiska na podstawie kwalifikacji, stwarzaniem możliwości kariery zawodowej, rutynizacją działań, ustalonymi zasadami podejmowania decyzji, jasnymi liniami podporządkowania, wyraźnie określonym zakresem władzy i odpowiedzialności.
2. Podejście zadaniowo-technologiczne
Technologia wywiera wpływ na strukturę organizacyjną. Wpływ ten jest największy w małych firmach. Dzieli organizacje na trzy grupy według ich technologii zadaniowych:
a jednostkowej i matoseryjnej - produkcja pojedynczych wyrobów odpowiednia do indywidualnych wymagań klienta, wytwarzanych w małych ilościach w odrębnych fazach
b wielkoseryjnej i masowej - wytwarzanie wielkich ilości wyrobów, niekiedy na linii montażowej c. procesów cidglych - wytwarzanie wyrobów sprzedawanych na wagę lub według objętości
3. Podejście środowiskowe Rozróżnia dwa systemy organizacyjne:
a. mechanistyczny - działania organizacji są podzielone na odrębne, wyspecjalizowane zadania, kierownicy wyższych szczebli precyzyjnie określają cele działalności każdego pracownika i każdej jednostki. Najodpowiedniejszy dla firm w otoczeniu stabilnym