23020

podróży obywatelom państwa wysyłającego oraz wiz obcokrajowcom, pełnieniu czynności notariusza i urzędnika stanu cywilnego, zabezpieczeniu interesów obywateli w przypadku dziedziczenia na terytorium państwa przyjmującego, zabezpieczenia interesów małoletnich i pozbawionych pełnej zdolności do czynności prawnych, przekazywaniu sądowych i pozasądowych dokumentów ale również wykonywanie listów gończych, zaleceń na zebranie dowodów dla państwa wysyłającego, reprezentacja obywateli przed sądami państwa wysyłającego, udzielanie pomocy statkom i samolotom oraz ich załogom, wykonywanie innych powierzonych czynności jakie zostało im powierzone przez państwo wysyłające, a które nie są zakazane przez przepisy państwa przyjmującego, nie spotykają się z jego sprzeciwem lub wynikające z umów międzynarodowych obowiązujących między państwem wysyłającym i przyjmującym.

Przywileje i immunitety dyplomatyczne przysługujące funkcjonariuszom konsularnym są węższe od przywilejów i immunitetów dyplomatycznych. Immunitety i przywileje przysługujące placówce to nietykalność ( w tym archiwów), prawo używania godła i flagi i prawo porozumiewania się. Przywileje i immunitety osobowe - funkcjonariusze nie podlegają aresztowaniu ani zatrzymaniu za wyjątkiem popełnienia ciężkiej zbrodni ( przestępstwa zagrożone karą pozbawienia na co najmniej 5 lat wolności) I tylko dzieje się to na mocy postanowienia właściwej władzy sądowej. Wolności mogą być pozbawieni w wyniku wykonania ostatecznego i prawomocnego wyroku sądu, nie podlegają jurysdykcji władz sądowych, administracyjnych w odniesieniu do czynności wykonywanych w toku pełnienia funkcji konsularnych. To wyłączenie nie ma zastosowania w przypadku szkód spowodowanych przez pojazd, statek, samolot, mogą być wzywani w charakterze świadków ale nie mają obowiązku składania zeznań w sprawach związanych z pełnionymi funkcjami.W węższym zakresie niż dyplomaci korzystają ze zwolnień podatkowych i celnych.

Konwencja wiedeńska stosownie do istniejącej praktyki międzynarodowej stanowi, że szefowie placówek konsularnych dzielą się na cztery klasy:

1)    Konsul generalny

2)    Konsul

3)    Wice konsul

4)    Agent konsularny

Personel konsularny stanowią urzędnicy konsularni (w randze konsula i wicekonsula)oraz personel pomocniczy (pracownicy konsularni- personel konsulatu, lekarze, szyfranci, sekretariat, tłumacze. Personel służby( obsługi)-kierowcy, woźni, ogrodnicy, kucharze, sprzątacze.

Szefowie placówek konsularnych znajdujących się w danym mieście państwa przyjmującego tworzą korpus konsularny w wąskim znaczeniu. Jak z tego wynika na terenie państwa przyjmującego może istnieć kilka korpusów konsularnych. W szerszym znaczeniu w skład korpusu konsularnego wchodzą funkcjonariusze konsularni czyli wszystkie osoby którym powierzono pełnienie na tym obszarze w tym charakterze funkcji konsularnych w tym attachś i sekretarze konsularni. Na czele korpusu stoi najstarszy klasą szef placówki konsularnej zwykle konsul generalny, który najwcześniej otrzymał exequatur. Korpus nie posiada osobowości prawnej, nie może mieszać się do wewnętrznych spraw państwa pobytu, jego funkcje ograniczają się do sfery protokolarnej i reprezentacji.

Szefowie placówek dyplomatycznych w danej randze posiadają rangę w zależności od daty udzielenia exequatur. Zakończenie funkcji konsularnych czyli członka placówki konsularnej następuje między