17746

5.    Pojęcie suwerenności i rozwiązanie lej problematyki w konstytucji RP.

Suwerenność jest to cecha władzy państwowej. Władza suwerenna oznacza, że nie funkcjonuje żaden inny mechanizm władzy publicznej, od którego władza państwowa była by zależna.

Władza suwerenna może być pojmowana jako:

1)    władza najwyższa - wydająca decyzje nie wywodzące się od kogokolwiek innego i przez nikogo niepodważalne

2)    władza nieograniczona - podlegają jej wszystkie osoby znajdujące się w jej zasięgu.

Podmiot władzy suwerennej:

Konst. stwierdza, że władzę zwierzchnią posiada Naród. Nie przekreśla tej zasady to. że dysponentem tej władzy może być inny podmiot. Naród występuje tu w pojęciu raczej filozoficznym, niż euiicznym czy jakimkolwiek innym.

Metody realizacji suwerenności przez naród:

Aktualna konst. wskazuje szereg instytucji, przez które naród realizuje swoją władzę.

W Polsce konst wskazuje na sprawowanie władzy przez swoich przedstawicieli, jednakże jest on uzupełniany przez system sprawowania władzy bezpośrednio.

Pośrednio - poprzez wybór swych przedstawicieli do najwyższych organów państwa: Sejmu. Senam,

czy na Prezydenta

Bezpośrednio:

-    obywatelska inicjatywa ustawodawcza

-    swoboda prasy i innych mediów

-    indywidualne postulaty obywateli

6.    Założenia konstytucyjne statusu jednostki.

Status jednostki wyznaczają przede wszystkim prawa człowieka. Są to imperatywy moralne mające źródło w przyrodzonej godności człowieka, dotyczące:

-    ukształtowania miejsca człowieka w społeczeństwie

-    ochrony wartości o podstawowym znaczeniu dla rozwoju i samorealizacji jednostki

Podmioty zobowiązane do realizacji praw człowieka to przede wszystkim organy władzy publicznej. W konstytucji, za zasady ogólne regulacji wolności i praw są godność, wolność i równość człowieka i obywatela.

7.    Różnice w konstrukcji „wolności” oraz „prawa” jednostki.

Wolność polega na możliwości jednostki kształtowania swego postępowania według własnego uznania, a w aspekcie negatywnym, jednostka może żądać zaniechania ingerencji w pewną sferę jej interesów.

Prawa sensu stricte - polegają na możliwości żądania przez jednostkę podjęcia określonych działań na jej rzecz ze strony określonej instytucji państwowej.

Prawa kompetencyjne - to prawa upoważniające jednostkę do podjęcia określonego działania. W razie skorzystania z takiego upoważnienia, jednostka ma prawo żadać realizacji takiej kompetencji.

8.    Zasada równości wobec prawa i równości praw.

Równość wobec prawa - (równość w prawie w znaczeniu formalnym) - polega na takim samym traktowaniu przez prawo wszystkich adresatów norm.

Ograniczenia - Normy adresowane do pewnych grup obywateli - faktyczna sytuacjia podmiotów prawa jest bez znaczenia.

Równość praw - wszystkie podmioty prawa charakteryzujące się daną cechą istotną w równym stopniu, mają być traktowane równo.

Znajdujących w takiej samej lub podobnej sytuacji faktycznj, prawo traktuje tak samo lub podobnie, a znajdujących się w odmiennej sytuacji - odmiennie.

Odstępstwo od tej zasady dopuszczalne jest w sytuacji, gdy zagrożone są inne zasady i w zgodzie z zasadą proporcjonalności.

2