261
Rys.8.1. Podstawowe modele układów sekwencyjnych: a) automat Mcaly’cgo, b) automat Moorc’a
W zapisie tym każdą zmienną stanu, czyli każdy element Qt (i = 1,2,...,k) wektora A, opisuje się równaniem
Każda zmienna wyjściowa yt(j = 1,2, może być określona przez funkcję wyjść:
- w automacie Mealy’cgo
Yi = \i{Ql,Q2.....Qk-,xl,x,,...,xn) (8.5a)
- w automacie Moore’a
Blok realizujący funkcję 8 składa się z bloku pamięci
zawierającego zestaw przerzutników, czyli tzw. rejestru, oraz z układu kombinacyjnego, przygotowującego sygnały wejściowe - tzw. wektor stanu wzbudzeń elementów pamięciowych. Blok realizujący funkcję A jest układem kombinacyjnym
Dla pełnego opisu układu sekwencyjnego konieczne jest pełne określenie pięciu elementów: <A, X, Y, <5, A>. W tym celu stosuje się opis graficzny w postaci grafu zorientowanego z etykietą (nazywanego grafem przejść i wyjść), tablice przejść i wyjść oraz macierze przejść i wyjść.
Podstawą do stworzenia np. tablicy stanów, w której jest zapisany stan wyjść po takcie zegarowym dla danego stanu poprzedniego i danego stanu wejść, jest wykres stanów. Pokazuje on, jakie są stany wyjściowe układu w kolejnych cyklach zegara przy danych stanach wejściowych.
Na rys.8.2 przedstawiono bardzo prosty przykład wykresu stanów układu sekwencyjnego z jednym wejściem i dwoma wyjściami.
Przejście do kolejnych stanów wyjściowych (podanych w kolejnych okręgach) zachodzi przy stanie wejścia x = 1. Przy x = 0 układ pozostaje w stanie poprzednim.