25068

Populacja żyraf w kenijskim Parku Narodowym Nairobi.

Żyrafy należą do rodziny źyrafowatych. w rzędzie parzystokopytnych.

Charakteryzują się smukłą sylwetką, cętkowanym umaszczeniem. długą szyją, oraz długimi i cienkimi kończynami. Masa ich ciała wynosi od 800 do 1300 kg.

Liczbę wszystkich przedstawicieli tego gatunku szacuje się na 140 tys.. natomiast w całej Kenii żyje około 45 000 osobników.

Populacja w parku Nairobi składa się z 241 osobników.

Struktura płciowa:

Populacja składa się w 61% z samic(147), oraz w 39% z samców(94).

Jest populacją poligamiczną. Osobniki łączą się ze sobą tylko w celu rozrodu, za każdym razem z innym partnerem. Przeważnie samce wybierają młodsze partnerki, gdyż wyczuwają że są one bardziej płodne.

Struktura społeczna:

Osobniki prowadzą raczej samotny tryb życia, czasami tworzą grupy złożone przeważnie z trzech samic. Opieka nad młodymi trwa od 8 do 12 miesięcy, więc można też mówić o strukturze społecznej typu matriarchalnego.

Według amerykańskiego zoologa Bristola Fostera ich skład może zmieniać się z dnia na dzień, lub z tygodnia na tydzień bez widocznej reguły. W tak luźnych strukturach szef jest zazwyczaj samozwańczy i chwilowy. Walki o bycie liderem zdarzają się najczęściej w okresie roku sprzyjającym reprodukcji.

Struktura przestrzenna:

Ze struktury społecznej wynika losowe rozmieszczenie osobników tej populacji. Wększe zagęszczenie ma miejsce w pobliżu zbiorników wody. oraz miejsc bogatych w pożywienie.

Struktura wiekowa:

Liczebność osobników zmniejsza się, wiec populacja ma charakter wymierającej. Gatunek ten został wpisany na Czerwoną Listę gatunków zagrożonych, jako gatunek niskiego ryzyka.

Duży wpływ ma na to działalność człowieka. Tubylcy polowali na żyrafy ze względu na ogon, z którego robiono bransoletki mające przynosić szczęście. Średnia długość życia żyraf w sprzyjających warunkach wynosi ok. 25 lat.

Na zdjęciu widzimy żyrafę, która została potrącona przez rozpędzoną ciężarówkę.

Siedlisko:

Siedliskiem dla roślinożernych żyraf są sawanny, charakterystyczne dla stref zaznaczoną porą suchą, oraz porą deszczową.

Żyrafy są roślinożercami, jednak ze względu na długą szyję nie jest dla nich wygodne jedzenie trawy, toteż odżywiają się liśćmi drzew. Najczęściej są to liście balsamowcówi drzew akacjowych, które pozostają jędrne nawet w porze suchej. Dziennie każdy osobnik zjada około 29 kg liści, choć do pizeżycia starczyłoby jedynie 6.8 kg.

Źródła:

/Awildl ifeclubskenya.wildlifedirect.org .Encyklopedia dzikich zwierząt’- Christine Sourd //www.iucnred list.org

"Mammal species of the world: a taxonomic and geographic reference' Don E. WNton

//A wf.org

//kws.org