& Simmel: „Wszystkie te powiązania między jedna jednostką a drugą, chwilowe bądź trwałe, świadome bądź nieświadome, błahe lub znaczące, (...) wiążą nas nieustannie ze sobą nawzajem. Odnajdujemy m wzajemne oddziaływania elementów, które są przyczyna trwałości i elastyczności, koloiytu i wartości wyrazistego, a zarazem zagadkowego życia społeczeństwa (...). Wszystkie te wielkie systemy i ponadindywidualne organizacje, które zazwyczaj mamy na myśli, używając pojęcia „społeczeństwo", wyrażają tylko bezpośrednie i wzajemne stosunki między jednostkami, zachodzące zawsze i nieustannie".
Wszystkie kierunki socjologiczne pomimo różnic w odbieraniu problematyki interakcji społecznej łączy odrzucanie obrazu społeczeństwa jako autonomicznej i zewnętrznej w stosunku do działań i zachowań ludzi całości.
2 podejścia:_
1) interakcja - jako wzajemne oddziaływanie racjonalnych podmiotów, które dążą do realizacji własnych interesów, czyli do osiągania jak największych zysków pizy jak najmniejszych kosztach. Interakcja jest tu wymianą, grą. (socjologia scjentystyczna)
2) interakcja - jako komunikacja parmerów, którzy swoim działaniom przypisują znaczenia i poddają je interpretacji, (socjologia humanistyczna)
Zainteresowania socjologii interakcją dotyczą głównie przebiegiem procesów interakcyjnych, interakcyjnych także kształtowania się w ich toku osobowości i tożsamości jednostek oraz kreowania ról społecznych.
INTERAKCJA - JAKO WYMIANA
Wymiana to jeden ze sposobów, w jaki ludzie tworzą i umacniają organizację społeczną. Jest dla nich źródłem porządku społecznego, który powstaje jako nieplanowany rezultat aktów wymiany między członkami społeczeństwa.
wymiana - dobrowolne transakcje polegające na przekazywaniu różnego rodzaju dóbr między 2 lub więcej osobnikami, z czego wszyscy odnoszą korzyść. Przekazywanie dobra ma zarówno naturę materialną, jak i niematerialną - w postaci prestiżu i uznania społecznego oraz wszystkiego tego, czemu jakaś grupa przypisuje wartość.
George C. Homans - utożsamiał interakcję z wymianą. Jego zdaniem interakcja następuje tylko wtedy kiedy „aktywność jednego człowieka zostaje nagrodzona lub ukarana przez innego człowieka". Podłożem takiego rozumienia interakcji jest przeświadczenie, iż dobra cenione przez jednego człowieka lub mu niezbędne są w posiadaniu innych ludzi, którzy dzięki temu mogą go nagradzać. Aby ich do tego skłonić, należy im coś zatem ofiarować - jakieś dobro lub usługę.
Oczekiwana wysokość kary i nagrody ma decydujące znaczenie przy wchodzeniu jednostki w interakcje. Natomiast w czasie jej trwania istorną rolę odgrywa częstość i ogólna wartość otrzymywanych kar i nagród
Opis procesów wymiany - przez kategorie psychologii behawiorystycznej (bodziec, reakcja, warunkowa nie) oraz przez ekonomię (koszt, zysk, popyt, podaż)
INTERAKCJA JAKO GRA (teoria gier i teoria racjonalnego wyboru)
Interakcja jest pojmowana jako gra między podejmującymi decyzję racjonalnymi osobnikami w syniacji, kiedy stopień zaspokojenia potrzeb któregokolwiek z nich zależy nie tylko od jego sposobu postępowania, ale również od sposobu postępowania innych.
W grze koncentracja uwagi skupia się na jednostce, czyli aktorze, który podejmuje decyzje - jest to metodologiczny indywidualizm. Jednostkę traktuje się jako istotę racjonalną, przy czym racjonalizm