18045

2.    Aparatura i odczynniki

a)    Konduktometr

b)    elektroda konduktometryczna

c)    termometr lub czujnik temperatury

d)    zlewka 100 cm’

e)    mieszadło magnetyczne z mieszalnikiem

f)    wodorotlenek sodu - roztwór o stężeniu 0,1 mol/dm'

g)    pipeta 25 cm¹

h)    biureta 50 cm’

3.    Wykonanie ćwiczenia i obliczenia

•    Otrzymane do analizy roztwory rozcieńczono wodą destylowaną do kreski.

•    Do zlewki 250 cm3 odpipetowano 25 cm3 roztworu badanego i rozcieńczono wodą destylowaną dopełniając pipetą do 100 cm³

•    Umieszczono mieszadełko magnetyczne w zlewce z roztworem.

•    Napełniono biuretę titrantem.

•    Uruchomiono mieszadło magnetyczne i wyregulować jego bieg

•    Umieszczono elektrodę w badanym roztworze i zmierzono początkową wartość przewodnictwa.

•    Następne pomiary przewodnictwa wykonywano w czasie miareczkowania dodając każdorazowo po 0,5 cm³titranta. Pomiary przewodnictwa wykonywano tak długo, aż otrzymano 10 punktów po przekroczeniu punktu końcowego

•    Próbę powtórzono.

•    Wyniki zestawiono w tabeli

a)    Obliczono poprawkę na zmianę objętości do każdej objętości dodanego roztworu wg wzoru:

__V_X+V₂ + V*

^P v,+v₂

gdzie:

p- poprawka na zmianę objętości

Vi - objętość roztworu pobranego do miareczkowania

10-objętość dodanej wody

V₃ -objętość dodanego od początku miareczkowania odczynnika miareczkującego

b)    Wyniki z obu prób zestawiono w tabeli 1 i 2

c)    Narysowano ręcznie wykres dla obu prób

d)    Wyznaczono graficznie objętość roztworu wodorotlenku sodu odpowiadającą punktowi końcowemu miareczkowania

e)    Obliczono zawartość HCI w badanej próbce