26574

Metody oparcia instytuqonalnego wychowania i kształcenia dzieci o miłość dzieli na trzy etapy:

1) poszukiwanie dziecku bliskich osób lub osób, które mogłyby stać się da dziecka bliskimi;

2) utnvalenie więzi emocjonalnej między dzieckiem, a bliskimi mu osobami;

3) wykorzystywarne związków uczuciowych dziecka do osiągania celów wychowawczych.

Celem pedagogiki serca ma powinno być zatem takie wychowanie człowieka dobrego, który urzeczywistniając miłość, mógłby powiedzieć o sobie: Arno ergo sum.

Tak rozumana pedagogika poprzez wprzęgnięcie jej do polityki opiekuńczej państwa wobec pokolenia nieletnich, stała się zarazem pedagogiką stosowaną. Łopatkowa piastując urząd senatora, doprowadziła do zmian ustawodawczych w Kodekse rodzinnym i opiekuńczym.

Krytyka (zarzuty w stosunku do Łopatowej):

-narusza fundamenty tradycji wychowania w Polsce dzieci i młodzieży, uniemożliwiając rodzicom ich wychowywanie;

-    nie dostrzega normalności w życiu polskich rodzin, roszcząc sobie prawo do zmian w kodeksie na podstawie zjawisk marginalnych, aczkolwiek patologicznych;

-pozbawia rodziców ( ale tez i nauczycieli) egzekwowania od ich dziea ( uczniów) tok należnego im posłuszeństwa; -rozbija czy narusza fundamenty życia rodzinnego, prowadząc do jego deformacji ( np. poprzez to, że dzieci będą mogły donosić na swoich rodziców );

-zamierza „upaństwowić" dziea poprzez takie regulacje prawne „stawiając rodziców przed sądem" za egzekwowanie od nich obowiązków rodzinnych;

-    niepotrzebnie powołuje się na standardy prawa międzynarodowego, skoro prawo to me narzuca żadnemu z państw koncepcji miłości i rodziny;

-    nie prowadzi do jasnego zdefiniowania pojęcia „miłości";

-    zamierza zniszczyć w ten sposób cywilizację chrześcijańską.