0000006

Obecne zadanie dzielimy na dwa etapy:

1.    ile baz brać pod uwagę

2.    które bazy wybrać.

etap I

Jeżeli wybierzemy bazę 1 to d ugość drogi dojazdu d'j niej odczytujemy z macierzy A (wybieramy długość najmniejszą) Ponosimy jednak skutki odrzucenia trzech baz, czyli doliczamy trzy najmniejsze elementy z macierzy C: dla przypomnienia

C =

^f 1221 1 | 110 I L10 j

W przypadku gdy zdecydujemy się tylko na jedną bazę, ograniczenie dolne długości drogi wyniesie:    (28 + 0) + (1 + 10 + 110) = 149

Jeżeli zdecydujemy się dwie bazy to ograniczenie dolne wyniesie:

(28 +0 + 20) + (i + 10) = 59

Jeżeli na trzy, to    (28 + 0 + 20 + 30) + 1 =    79

W przypadku czterech baz: (28 -0 + 20 + 30 • 50 ) “128

etap 2

Z powyższego wynika, że najmniejsze ograniczenie dolne długości drogi w zbiorach możliwych rozwiązań występuje w zbiorze rozwiązań z dwoma bazami. W pierwszej kolejności zajmiemy się podzbiorem rozwiązań problemu z dwoma bazami Jako cechę podzdziału tego zbioru rozwiązań przyjmujemy kolejno przyjęcie (lub odrzucenie) z planu zwiedzania poszczególne bazy. Z długiej praktyki wynika, żc w pierwszej kolejności należy przyjąć jako cechy podziału tc bazy, które dają największy przyrost ograniczenia dolnego.. Taka "taktyka" nie wpłynie na wartość rozwiązania, ale pozwoli je uzyskać stosunkowo szybko. Jako cechy podziału zbioru rozwiązań pyjmujemy więc kolejno bazy 1 i 3. W przypadku bazy jeden, to jej odrzucenie daje największy z możliwych przyrostów ograniczenia dolnego długości drogi - 122, w przypadku odrzucenia bazy 3 analogiczny przyrost wynosi 1 10. Należy tu dodać, ze wybierając koleino największe przyrosty ograniczenia nie jest istotne, czy przyrost ten wynika z przyjęcia czy też z odrzucenia danej bazy. Drzewo podziału zbioru rozwiązań z dworna bazami jest następujące:

6