26601

semantyczne. Stwierdza, że przez prasę należy rozumieć nie tylko dzienniki, czasopisma, lecz również programy radiowe i telewizyjne, a także inne powstające w wyniku postępu technicznego środki masowego przekazu.

Rozdział I- Przepisy ogólne

Ustawa postanawia, że zgodnie z Konstytucją prasa korzysta z wolności wypowiedzi i urzeczywistnia prawo obywateli do rzetelnego informowania, kontroli i krytyki społecznej.

Ustawa zapewnia, zgodnie z Konstytucją, niezbędne warunki dla wykonywania funkcji i zadali redakcjom, programom i prezentowanym postawom. Warunki te spoczywają na instytucjach państwowych.

Poligrafia i kolportaż nie mogą utrudniać drukowania i rozpowszechniania czasopism.

Przedsiębiorcy i podmioty nie zaliczone do sektora finansów publicznych i nie działające w kierunku zysku są także zobowiązane do udzielania informacji prasie, gdy nie jest ona objęta tajemnicą i nie narusza praw prywaoiości.

W przypadku odmowy udzielenia informacji na żądanie redaktora naczelnego* odmowa powinna być w formie pisemnej i przekazana w ciągu 3 dni.

Odmowę tę można zaskarżyć do Sądu Administracyjnego w ciągu 30 dni

Każdy obywatel zgodnie z zasadą wolności słowa i prawem do krytyki może udzielać prasie informacji.

Nikt z powodu udzielenia informacji prasie nie może być narażony na dyskryminację.

Prasa jest zobowiązana do prawdziwego przedstawiania omawianych zjawisk.

Organy państwowe, przedsiębiorstwa państwowe, orgaiuzacje spółdzielcze są obowiązane do udzielenia odpowiedzi na udzielaną im krytykę prasową bez zwłoki, najpóźniej w ciągu miesiąca.

Przepis o jawności i krytyce prasowej odnosi się także do związków zawodowych, organizacji samorządowych i społecznych w zakresie prowadzonej przez te instytucje działalności publicznej.

Nie wolno utnidniać prasie zbierania krytycznych materiałów i tłumić krytyki.

W rozumieniu ustawy prasa oznacza publikacje periodyczne ukazujące się nie rzadziej niż raz do roku. opatrzone stałym tytułem i nazwą, numerem bieżącym i datą. Prasa obejmuje również zespoły ludzi i poszczególne osoby zajmujące się działalnością dziennikarską.

Dziennikiem jest ogólnoinformacyjny druk periodyczny lub przekaz za pomocą obrazu i dźwięku, ukazujący się częściej niż raz w tygodniu.

Czasopismem jest druk periodyczny ukazujący się nie częściej niż raz w tygodniu i nie rzadziej niż raz w roku.

Materiałem prasowym jest każdy opublikowany lub przekazany do publikacji tekst lub obraz o charakterze informacyjnym, publicystycznym, dokumentalnym lub innym, niezależnie od środków przekazu, od rodzaju, przeznaczenia i autorstwa.

Dziennikarzem jest osoba zajmująca się redagowaniem, tworzeniem lub przygotowywaniem materiałów prasowych, pozostająca w stosunku pracy z redakcją albo zajmująca się działalnością na rzecz i z upoważnienia redakcji.

Redaktorem jest dziennikarz decydujący lub współdecydujący o publikacji materiałów prasowych.

Redaktorem naczelnym jest osoba posiadająca uprawiuenia do kierowania całokształtem działalności redakcji.

Redakcją jest jednostka organizacyjna organizująca proces przygotowywania, czyli zbierania, oceniania i opracowywania materiałów do redakcji.

Wydawcą może być osoba prawna, fizyczna lub inna jednostka orgamzacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej. W szczególności wydawcą może być organ państwowy, orgatuzacja polityczna, związek zawodowy, organizacja spółdzielcza, samorządowa, społeczna. Kościół i związki wyznaniowe.

Dziennik Ustaw. Monitor Polski, organy urzędowe. Diariusz Sejmowy, wydawnictwa prasowe, przedstawicielstwa dyplomatyczne kotzystajątakże z prawa prowadzenia działalności wydawniczej.

Rozdział II- frawa i obowiązki dziennikarza

Podstawowym obowiązkiem dziennikarza jest działanie zgodne z etyką zawodową i zasadami współżycia społecznego. Dziennikarz ma obowiązek realizowama linii programowej redakcji w ramach pracy. W przypadku sprzeczności narusza obowiązek pracy.