26898

WŁAŚCIWOŚCI JEDNOKOMÓRKOWYCH MIKROORGANIZMÓW I WIRUSÓW

WŁAŚCIWOŚCI	BAKTERIE	RIKETSJE	MYKOPLAZMY	CHLAMYDIE	WIRUSY
Średnica > 300 nm	+	+	+	+	-
Wzrost na podłożach syntetycznych	+	-	+	-	-
DNA i RNA	+	+	+	+	-
Funkcjonalne rybosomy	+	+	+	+	-
Metabolizm
Wrażliwość na antybiotyki

Biorąc pod uwagę unikatowy charakter wirusów, powstaje pytanie:

skąd one się wzięły?

Od wielu lat dyskutuje się nad 2 teoriami:

1.    Wirusy są zdegenerowanymi bakteriami, które utraciły większość ich funkcji komórkowych.

2.    Wirusy są „zbiegłymi" eukariotycznymi genami, tj. kwasami nukleinowymi, które nabyły umiejętności przetrwania poza środowiskami komórki.

Analiza sekwencji genomu wirusa może rozwiązać tą kwestię, np. genom wirusa wrzecionowatości bulw ziemniaka, wydaje się być samoreplikującym się RNA, będący kopią części DNA gospodarza. Wiele genów poxwirusów jest podobnych do tych, które występują u eukaryota.

Analizując genomową sekwencję wirusów, w każdym przypadku wydaje się oczywistym, że nie wywodzą się one od wspólnego przodka.

Mimo wieloletnich badań i nagromadzonej wiedzy o wirusach, nawet dziś trudno określić je krótko i trafnie. Tak więc definicje wirusów oparte są na wyliczaniu ich swoistych cech.

Od momentu zrozumienia, że wirusy są inne od mikroorganizmów i różnią się od wszystkich innych form życia, wysnuto kilka ważnych wniosków:

•    Niektóre wirusy mogą przetrwać przez okres życia swoich gospodarzy, poprzez integrację ich genomowego DNA (lub DNA będącego kopią ich genomowego RNA) z genomem komórek ich gospodarza;

•    Większość wirusów jest oporna na jakiekolwiek leczenie antywirusowe; wirusy używają mechanizmu replikacji komórek gospodarza, dlatego leki, które wpływają na replikację wirusa, prawie zawsze wpływają na istotne funkcje życiowe komórki (większość antybiotyków przeciwbakteryjnych kierowana jest bezpośrednio w ich szlaki metaboliczne, które różnią się od występujących u gospodarzy; to sprawia, że antybiotyki przeciwko bakteriom są z reguły bezpieczne dla mikroorganizmu).