o używany w wymiotach różnego pochodzenia (pooperacyjnych, po opioidach, lewodopie, po lekach cytostatycznych, w chorobie popromiennej) o nie hamuje wymiotów pochodzenia błędnikowego
o zmniejsza dolegliwości związane z refluksem, bywa stosowany w cukrzycowych zaburzeniach motoryki żołądka, przed zgłębnikowaniem jelit i radiografią p. pok. o działania niepożądane
■ niepokój, senność, zmęczenie, bezsenność, bóle głowy
■ nudności, zaburzenia w oddawaniu stolca, hiperprolaktynemia
■ wysypka
■ ostre dystonie, zaburzenia pozapiramidowe, dyskinezje
■ może zmniejszać dostępność leków wchłanianych w żołądku, zwiększać przy lekach wchłanianych w jelitach
■ neuroleptyki - nasilają jego działanie dopaminolityczne
• nie podawać przy krwawieniach z p. pok.
• w guzie chromochłonnym nadnerczy może spowodować przełom nadciśnieniowy
■ nie podawać w padaczce
cizaprid
o nasila perystaltykę okrężnicy, może powodować biegunki o nie wykazuje działania dopaminolitycznego o działa na recept. 5-HT4 o stosowany w refluksie, w zaburzeniach motoryki
domperidon
o prokinetyczny, przeciwwymiotny o dopaminolityk o nie przenika do OUN o powoduje hiperprolaktynemię
neuroleptyki
o hamują ośrodek wymiotny
o mogą być stosowane w przebiegu różnych chorób (mocznica, nieżyty p. pok., choroba popromienna, polekowe) o tietylperazyna (wyłącznie lek p/wymiotny) o prochlorperazyna
o chlorpromazyna (hamuje wymioty ciężarnych, mimo że jako pochodna fenotiazyny jest zdecydowanie p/wskazana w ciąży)
antagoniści receptora H»
o dimenhydrat, chloropiramina, prometazyna
leki cholinolityczne
o skopolamina (środek zapobiegawczy, w rozwiniętej chorobie lokomocyjnej potrzebne są większe dawki)
o nie należy stosować skopolaminy w wymiotach innego pochodzenia!
antagoniści receptora 5-HT3
o w radioterapii, przy lekach cytostatycznych (cisplatyna) o ondansetron
■ p.o., we wstrzyknięciach
2