Modele organizacji aparatu adm.
I. Model scentralizowany
1. punkt ciężkości administrowania spoczywa w rękach organów naczelnych, centralnych (organy wyższe), które decydują we wszystkich ważnych sprawach
2. organy niższe są silnie skrępowane, niesamodzielne, mogą wykonać np. czynności przygotowawcze
3. scentralizowany model wiąże się nierozłącznie z ..hierarchicznym podporządkowaniem” organów adm. niższych szczebli organom wyższym (podporządkowanie w układzie pionowym).
Zasada hierarchii charakteryzuje się:
a) poszczególni członkowie jednostki organizacyjnej mają w układzie stopniowym określoną rangę
b) ranga związana jest z prawem wydawania zarządzeń lub z obowiązkiem ich wykonywania
c) obejmuje prawo kontroli oraz uzyskiwania informacji od jednostek podległych
d) występuje podwójna zależność:
- służbowa - nie ma prawnego ograniczenia sfery wydawania poleceń służbowych przez organ wyższy organom niższym, które nie posiadają względnej samodzielności
- osobowa - organ wyższego stopnia ma prawo obsadzania stanowisk w organach bezpośrednio lub pośrednio niższych szczebli, zwolnień, awansów, pociągania do odpowiedzialności Zalety:
1. jednolitość działania aż do najniższego stopnia
2. łatwe ustalenie i wyegzekwowanie odpowiedzialności
3. brak sporów kompetencyjnych (powstałe spory rozstrzyga szef)
4. jasny układ kompetencji w działaniu wobec obywateli II. Model zdecentralizowany
5. punkt ciężkości administrowania leży w organach terenowych, które wykonują przeważającą część zadań adm.
6. organy niższe nie są liierarchicznie podporządkowane organom wyższego stopnia ( podmioty adm. mają prawnie zagwarantowaną samodzielność ), a to w konsekwencji prowadzi do samodzielnego, wolnego w określonym zakresie od ingerencji organów wyższycli, wykonywania adm.
7. organy centralne zachowują prawo udzielania wytycznych Zalety:
1. zbliżenie podmiotu decydującego do załatwianej sprawy
2. lepsza możliwość kierowania procesem decyzyjnym - mniej skomplikowana organizacja
3. większa przejrzystość - lepsze i szybsze poznanie wad i zalet
4. mniejsze obciążenie pionowego przepływu informacji
5. zwiększenie poczucia odpowiedzialności
6. zwiększenie możliwości wprowadzania innowacji
Zakres działania - wskazuje, jakimi sprawami ma się zajmować dany organ - przepisy o zakresie działania nie są wystarczającą podstawą do podejmowania przez organ działań o charakterze władczym, do tego potrzebne są przepisy upoważniające do takiego działania, a więc przepisy kompetencyjne.
Kompetencje (właściwości) organu zespół uprawnień dotyczących określonego zakresu spraw, w których organ ma prawo, a z reguły obowiązek działania, określają jaki podmiot lub organ adm. jest powołany do załatwienia sprawy adm. danego rodzaju.
Rodzaje własności (kompetencji):
1. rzeczowa - dotyczy przydzielonych danemu organowi kategorii spraw
2. miejscowa (terytorialna)- dotyczy terytorium działania organu
3. instancyjna - zakłada wielostopniową organizację adm. i rozstrzyga, którego stopnia organ jest właściwy do załatwienia danej sprawy
4. funkcjonalna - rozstrzyga, który z wewnętrznych organów danego podmiotu właściwy jest do załatwienia danej sprawy