29804

2

By uniknąć niepowodzenia w miłości należy zbadać jego przyczyny i zabrać się do studiowania znaczenia miłości.

Pierwszym krokiem jest uświadomienie sobie, że miłość jest sztuką, tak jak samo życie. Musimy się uczyć kochać tak samo, jak uczy się każdej innej sztuki.

Dwa etapy:

1.    Opanowanie teorii -^    musi jeszcze temu wszystkiemu

2.    Opanowanie praktyki ' ’    towarzyszyć maksymalne zainteresowanie

Dlaczego ludzie nie umieją kochać ?    Ponieważ uważają wszystko inne za ważniejsze od

miłości (powodzenie, prestiż, pieniądze, władzę).

Miłość jest luksusem, który przynosi zysk „jedynie” duszy, lecz jest bezużyteczna w nowoczesnym rozumieniu.

¥ TEORIA MIŁOŚCI

1. MIŁOŚĆ JAKO ROZWIĄZANIE PROBLEMU LUDZKIEGO ISTNIENIA

Człowiek w momencie narodzin zostaje wytrącony z sytuacji dokładnie określonej i wepclinięty w sytuację, która jest nieokreślona, niepewna i otwarta; pewna jest tylko śmierć. Człowiek jest obdarzony rozumem; jest bytem obdarzonym samoświadomością, uświadamia sobie siebie, bliźnich, swoją przeszłość i możliwość przyszłości. <- wszystko to czyni człowieka odosobnionym w więzieniu nie do zniesienia. Gdy nie może z niego wyjść, to traci zmysły. Samotność staje się źródłem intensywnego niepokoju. Rodzi to poczucie wstydu i winy (biblijna historia Adama i Ewy).

Świadomość ludzkiego osamotnienia bez ponownego połączenia się przez miłość jest źródłem wstydu. Jest zarazem źródłem poczucia winy i niepokoju.

Największą potrzebą człowieka jest więc przezwyciężenie swego odosobnienia, opuszczenie więzienia samotności. Całkowite niepowodzenie prowadzi do obłędu.

Pytanie:    Jak przezwyciężyć samotność, jak uzyskać poczucie jedności, jak przekroczyć

granicę własnego osobistego życia i znaleźć zadośćuczynienie ?

Wszelkiego rodzaju stany orgiastyczne; narkotyki, alkohol, orgazm seksualny.

Trzy podstawowe wady: są zbyt silne i gwałtowne, obejmują całą osobowość -psychikę i ciało, są przemijające i okresowe.

Zespolenie z grupą; dzięki temu po części znika własna osobowość (przynależmy do stada). Potrzeba ta musi zostać zaspokojona, jeżeli nie ma innego, lepszego sposobu. Ludzie bardziej chcą się dostosować, niż są do tego zmuszani. Długotrwałe.

Równość jako konieczny warunek rozwoju indywidualności. Dziś jest to bardziej rozumiane jako „identyczność” niż „jedność”.

„Dusza nie posiada płci” - mężczyźni i kobiety stają się tacy sami a nie równi.

Diuk i upi<K ow.mir Mchat Pyka