3082

Do 1903 roku mcii młodoturecki działał w izolacji do ruchów rewolucyjnych innych narodowości zamieszkujących imperium osmańskie ( Ormianie, Macedończycy, Arabowie i inni). Zespoleniu się tendencji rewolucyjnych przeszkadzał fanatyzm religijny, nacjonalizm poszczególnych grup a także intrygi państw europejskich.

Duże znaczenie dla aktywizacji ruchu narodowowyzwoleńczego w Turcji miała rewolucja rosyjska 1905 roku.

W 1907 roku z inicjatywy organizacji „ Jedność i Postęp” w Paryżu odbył się zjazd wszystkich ugrupowań walczących z tyranią sułtana Abdul Hamida. Wzięły w nim udział organizacje : "Jedność i Postęp”, partia księcia Sabaheddina i inne ugrupowania emigracji ormiańskiej, macedońskiej i arabskiej. Zjazd proklamował hasła zbrojnego powstania i detronizacji sułtana w wypadku, gdy bierny opór władzom i niepłacenie podatków nie spowodują przywrócenia konstytucji.

Ugrupowania narodowe zjazdu paryskiego zrezygnowały z własnych aspiracji niepodległościowych, na rzecz udzielenia młodoturkom poparcia w ich walce przeciwko tyranii. Ustalono, iż wszystkie ugrupowania narodowe prowadzić będą wspólną walkę z tyranią, bez względu na swoje pochodzenie. Z chwila zdobycia niepodległości sojusz międzypartyjny zostanie zlikwidowany, a poszczególne organizacje przystąpią do odrębnej działalności. Młodoturcy obiecali ugrupowaniom rewolucyjnym innych narodowości częściową autonomię w ramach państwa tureckiego.

Rewolucja wybuchła 23 lipca 1908 roku. Wojsko w większości przeszło na stronę powstania, którego bazą wypadową stała się Macedonia. Pod naporem wydarzeń i groźby marszu na Stambuł przerażony sułtan w nocy z 23 na 24 lipca 1908 roku przywrócił konstytucję.

W ten sposób, przy niewielkiej liczbie ofiar, młodoturcy, przejęli władzę, nadając jej ramy konstytucyjne. Główną siłą rewolucji młodotureckiej stało się wojsko. W nowym parlamencie na 230 miejsc, 150otrzymali młodoturcy. Przewodniczącym parlamentu wybrano Ahmeda Paszę.. Jednakże do rządu młodoturcy nie weszli, przy władzy pozostawiono również sułtana. W wypadkach poprzedzających rewolucję dużą aktywność wykazały zwłaszcza te organizacje polityczne, które w swojej działalności starały się wychodzić naprzeciw żądaniom i pragnieniom mas. Młodoturcy przyciągnęli do siebie cliłopów, gdyż bez nich walka o władzę nie miała by szans powodzenia. W momencie rozpoczęcia rewolucji komitet młodoturecki w Newrokop, w Macedonii, podjął uchwałę o rozdaniu chłopom i wspólnotom ziemskim tych ziem rolnych, które znajdowały się w rękach sułtana. Zreformowano podatki, wprowadzając progresję. Pod ich naporem w programie z 1908 roku organizacji „Jedność i Postęp”, znalazły się punkty mówiące o uwłaszczeniu cliłopów, zniesieniu aszaru, wprowadzeniu ustawodawstwa pracy itp.

Rewolucja młodoturecka miała jednak charakter ograniczony. Objęła przede wszystkim górne warstwy społeczelistwa. Zlikwidowała formy ucisku feudalnego, ale nie zlikwidowała samego feudalizmu i nie zniosła zależności półkolonialnej Turcji od mocarstw.

Młodoturcy wycofali się wielu obietnic danych chłopom. Umocniono natomiast prawo własności prywatnej i zwiększono podatki. Rewolucja nie rozwiązała również losu narodów ujarzmionych. Młodoturcy wzmocnili jeszcze ucisk narodowościowy. Turcy uciskali Albańczyków, Bułgarów , Greków, Arabów i Ormian. Narodowe organizacje nie tureckie zmuszone zostały do działalności podziemnej. We wszystkich tych krajach rozwinęły się ruchy narodowowyzwoleńcze.

Państwa europejskie m.in. Francja, popierały niektóre ruchy narodowowyzwoleńcze, jak np.: arabski ruch wśród emigrantów we Francji i Anglii, gdyż zależało im na oderwaniu niektórych prowincji imperium tureckiego, by przekształcić je w swoje posiadłości kolonialne.