3170

Stosunkowo wcześnie snuje Le C. swoje wizje urbanistyczne . Jego plan miasta o trzech milionach mieszkańców(1922) jest nie tylko interesujący , ale w pewnych warunkach realny, gdyby przyszło do zakładania takiego nowego miasta. Le C. powraca do tego tematu w bardziej konkretnych ramach Paryża. nazyv\&jąc projektowane miasto ‘Sąsiadem Paryża’. ‘Sąsiad'(1925) ma zająć prawebrzeżny Paryż na około sześciu kilometrach kwadratowych nowym budownictwem publicznym i mieszkaniowym.Składa się ono z rzadko rozstawionych wieżowców, mających w planie kształt zębatych krzyży.Każdy ‘ząb’ ma zawierać jedno mieszkanie. Środek ‘krzyża’ przeznaczono na dźwigi. schody i główne ciągi instalacyjne , osie ramion krzyży stanowią korytarze łączące środek z każdym mieszkaniem. Pozostałe powierzchnie terenu przeznacza się na place , ulice , zieleńce, parkingi i wyjątkowo niską zabudowę: szkoły, żłobki itp. Projekt bardzo interesujący, niebanalny , obciążony jednak tymi samymi wadami, co wszelkie projekty skupiania setek tysięcy osób na kilometrze kwadratowym. Nieco inne rozwiązanie zabudowy prawobrzeżnego Paryża proponuje autor w 1937 r, ale wedle podobnej zasady.

Wśród znanych dzieł Le C. należy jeszcze wymienić : wielki blok spółdzielni mieszkaniowej w Marsylii o konstrukcji szkieletowej żelbetowej, kościół Notre-Dame-du-Haut w Ronchamp , willa Jaoul w Neuilly, gmach sądu najwyższego w stolicy Pendżabu , Chandigarh