Reguluje to prawo wewnętrzne. Zazwyczaj są to ustawy o obywatelstwie- określają one warunki nabycia obywatelstwa- zwykle okres pobytu w państwie(5-10 lat), ale np. w ZEA jest to 30 lat, posiadanie czegoś w tym państwie np. mieszkania, posiadanie dochodów. W niektórych państwach wymagana jest znajomość języka lokalnego, w innych znajomość konstytucji, czasem państwo określa stan konta, jakim dany ktoś musi dysponować by stać się obywatelem np. Monako
Bezpaństwowość- gdy następuje negatywny zbieg ustaw dotyczących obywatelstwa( jak mamy pozytywny zbieg to występuje podwójne obywatelstwo) np.
❖ Argentyńczycy mają dziecko, które urodziło się w Polsce, wg. Naszego prawa jest Argentyńczykiem, a według prawa Argentyńskiego Polakiem
❖ Gdy dane państwo przestało istnieć
❖ Uciekinierzy z własnych państw, którzy musieli wyjechać z własnego kraju zostawiając tam paszporty.
Często bezpaństwowość wiąże się z uchodźctwem( opuszczenie własnego państwa z powodu zagrożenia prześladowaniami wynikającymi z wyrażanych poglądów politycznych, pochodzenia etnicznego, narodowego, społecznego, osoby szukające schronienia w innym państwie). Schronienia takim osobom udziela UNHCR- urząd wysokiego komisarza do spraw Uchodźców. Urząd ten pozwala na podstawie Konwencji o statusie uchodźcy(konwencja genewska z 1951) i definiuje uchodźcę- 20 min ludzi
Uchodźcą jest osoba uciekająca ze swojego kraju z powodu wojny(o ile nie wiąże się to z prześladowaniami wymienionymi wcześniej) lub złych warunków życia. Zasada non refoulne-,, nieoficjalnie" uchodźcy nie można cofnąć z granicy- trzeba go przyjąć.