28603

-    znaczenie ma nie ilość alergenu, ale czas w jakim dochodzi do ekspozycji (w mieście charakter nieciągły, albo minimalny-dom. albo intensywny-wyjazd w plener, sprzyja to alergizacji. dzieci z terenów wiejskich ciągle narażone na kontakt z alergenem - układ odpornościowy ma czas na rozwinięcie prawidłowych reakcji)

-    najskuteczniejszym sposobem zmniejszania objawów alergii gdy już dojdzie do rozwoju choroby jest maksymalne ograniczenie kontaktu z alergenem bądź jego źródłem

znaczenie pokarmu naturalnego w diecie niemowlęcia

-    czynnik zmniejszający ryzyko - karmienie piersią (ograniczenie alergenów pokarmowych, S-lgA matki chroni, cytokiny zawarte w mleku kobiecym również nie są bez znaczenia, szczególnie TGF-p * hamuje nadmierne reakcje immunologiczne w przewodzie pokarmowym niemowlęcia)

Alergeny

Struktura alergenów

alergeny białkowe (wielkocząsteczkowe)

-    ogromna większość powszechnie występujących alergenów (w pyłkach roślin, jadach owadów) to białka globiiame

•    część alergenów w strukturze chemicznej ma domieszkę cukrów, są zazwyczaj dobrze rozpuszczalne w wodzie

•    podobieństwo strukturalne alergenów z różnych źródeł jest przyczyną reakcji krzyżowych pomiędzy alergenami i łatwiejszego uczulania się alergików na kolejne antygeny

-    ze względu na potencjał alergizujący alergeny można podzielić na: alergeny główne (uczulające bezwzględnie S0% pacjentów w grupie) i alergeny słabe (słabe właściwości alergizujące)

alergeny małocząstcczkowe o charakterze haptenów

-    związki chemiczne używane jako leki. alergizują po sprzęganiu z nośnikiem, np. białkiem surowicy

-    najpowszechniejszymi lakami alergizującymi są antybiotyki z grupy penicylin, determinantą antygenową może być wspólny pierścień (reakcje krzyżowe) lub podstawniki

•    silnie uczuiające właściwości ma kompleks powstały po związaniu się produktu katabolizmu penicyliny - kwasu penicyloilowego. z białkami osocza

-    trzecio-1 czwartorzędowe grupy amonowe środków stosowanych w anestezjologii mogą stanowić determinanty antygenowe, z którymi wiążą się swoiste IgE obecne w surowicy lub związane z powierzchnią komórek tucznych (przeciwciała te obecne wskutek uczulenia na zawierające te grupy związki obecne w lekach, kosmetykach etc)

-    w cząsteczce związków zwiotczających 2 azoty trzecio- lii) czwartorzędowe ułożone obwodowo. związki te łatwo mostkują obecne na komórkach tucznych IgE - degranulacja. wydzielanie mediatorów i wystąpienie objawów wstrząsu anafilaktycznego

-    inna grupa leków mogąca wywoływać reakcje nadwrażliwości - narkotyczne leki przeciwbólowe (morfina, petydyna) - w większości charakter anafilaktoidalny - meswoiście indukowana degranulacja komórek tucznych

Sezonowość występowania alergii wziewnych

-    wśród alergii wziewnych dominują uczulenia na pyłki roślin (pyłkowice). cechą charakterystyczną jest sezonowość występowania i ścisły związek z okresami pylenia poszczególnych roślin

-    3 sezony występowania alergii wziewnych w Polsce: wiosenny (pyłki drzew liściastych), wczesnoletni (pyłki traw: tymotka łąkowa, wiechlina łąkowa, kupkówka pospolita), późnoletni (pyłki chwastów)

Mechanizmy reakcji alergicznych

Rola LimTh2

-    najważniejsze w promowaniu reakcji alergicznych

-    kierują funkcją LimB wytwarzających IgE. komórek tucznych/bazofilów i eozynofilów

-    specyficzne w stosunku do alergenu LimTh2 powstają pod wpływem prezentacji alergenu przez dojrzałe komórki dendrytyczne

-    LimTh2 dojrzewają z LimThO dzięki działaniu 11-4. lub w przypadku braku obecności czynników promujących powstawanie UmThl (IH2)

-11-4 można uznać za najistotniejszą dla alergii ponieważ oprócz wpływu na na LimTh2 reguluje wytwarzanie IgE. migrację eozynofilów do tkanek oraz wpływa na komórki tuczne

-    źródłem 11-4 niezbędnej w początkowych etapach dojrzewania są prawdopodobnie inne LimTh2, komórki tuczne, bazofile oraz LimTNK

-    LimTh2 wydzielają niezbędne do zajścia reakcji alergicznych cytokiny; 11-4. 11-5, 11-10. 11-13

-    udział LimTreg (naturalnych limfocytów regiJatorowych CD4+CD25+Foxp3+ oraz limfocytów regulatorowych Tri wydzielających duże ilości 11-10)

-    funkcja LimTreg jest osłabiona u alergików, a defekt genu Foxp3 ujawnia się klinicznie jako zespół chorobowy z objawami alergii

-    w chorobach pasożytniczych zwiększona aktywność LimTreg - rzadsze występowanie alergii u dzieci zakażonych pasożytami

Udział IgE w reakcjach alergicznych

charakterystyka IgE

-    niegdyś zwane reaginami

-    względnie ciepłochwiejne

-    występują w surowicy w nanogramowych ilościach, krótki okres półtrwania (2-3 dni)

-    niezwykle stabilne wiązanie się z receptorami FceRI (receptory o dużym powinowactwie do IgE) na komórkach tucznych i bazofilach

receptory dla IgE

•    najlepiej poznanymi są FceRI i FccRII

-    FceRI jest receptorem o dużym powinowactwie do IgE, wiązanie trwałe, uczestniczy bezpośrednio w reakcjach alergicznych, jest typowy dla komórek tucznych i bazofilów ale może występować i na komórkach Langerhansa. eozynofilach i monocytach

-    jest tetramerem składającym się z łańcuchów: o,p i dimeru łańcuchów y

-    może również występować w formie trimeru ay2

-    łańcuch u wyeksponowany na powierzchni komórki jest odpowiedzialny za wiązanie IgE

-    pozostałe łańcuchy warunkują stabilność receptora, oraz dzięki sekwencjom ITAM w części cytoplazmatycznej. zdolność przekazywania sygnału do wnętrza komórki

-    łańcuch y uniwersalna rola - wchodzi w skład receptora FcyRIIIA oraz receptorów aktywujących na komórkach NK

-    receptor FCeRII budowa zgoła odmienna, uczestniczy w niszczeniu pasożytów przez eozynofile (w mechanizmie ADCC) i pełni rolę w regulacji syntezy IgE

-    moduiująco na wytwarzanie IgE wpływa także wolna, krążąca w surowicy forma FceRII