28605

-    same przez się me są jednak w stanie ich zniszczyć

-    ta druga rola przypada różnym czynnikom nieswoistym np. dopełniaczowi który doprowadza do zabicia komórki docelowej, lub komórkom żernym, które fagocytiją i wewnątrzkomórkowe niszczą intruzów

-    w warunkach Fizjologicznych Cl znajd^e się w formie dwóch odwracalnie łączących się ze sobą podjednostek: jednej cząsteczki Clq i tetrameru Clr2s2

•    po związaniu przeciwciała klasy IgG (z wyjątkiem lgG4) lub IgM z antygenem komórki docelowej, na jej powierzchni są aktywowane w określonej kolejności składniki dopełniacza

-    aktywację zapoczątkowiąe przyłączenie się Clq do związanej z antygenem, zmienionej konformacyjnie. immcnogtobuliny

-    miejsce łączące się z Clq znajduje się w drugiej domenie łańcucha ciężkiego w przypadku IgGl

-    wśród podklas ludzkich IgG najskuteczniej aktywną dopełniacz IgGl choć lgG3 wiążą najwięcej cząsteczek Clq

-    cz.Clq składa się z sześciu identycznych podjednostek. a w każdej z nich można wyróżnić główkę i kolagenopodobny ogonek, dlatego jest ona porównywana do bukietu tulipanów

-    cz.Clq łączy się główkami z przeciwciałem tkwiącym w kompleksie z antygenem, degając zmianom konformacyjnym i z większą siłą łączy się z Clr2s2

-    wiązanie Clq z jedną cząsteczką IgG jest słabe, natomiast wiązanie sąsiad ijących ze sobą IgG i wykorzystanie dwóch lub więcej tulipanowych główek Clq znacznie zwiększa siłę wiązania wyzwalając proces aktywacji dopełniacza

-    zmiana konformacyjna w obrębie Clq indukuje zmianę konformacyjną w obrębie Clr eksponiąąc miejsce enzymatyczne o właściwości proteazy serynowej

-    aktywny £lr aktywuje następnie nieczynny Cis do Cis o właściwościach proteazy serynowej

-    w trakcie tej aktywacji Clr i Cis z proenzymów stają się enzymami

•    ten łańcuch aktywacji jest charakterystyczny dla układ u dopełniacza, gdzie zmiana konformacyjna w obrębie jednego składnika aktywuje właściwości proteolityczne kolejnego składnika lub nadaje mu zdolność połączenia się z następnym składnikiem w łańcuchy aktywacji

-    Cis rozkłada C4 na C4a i C4b. komponenty C4b łączą się kowalencyjnie z błoną komórkową i wiążą C2

-    związany z C4b komponent C2 jest rozkładany przez Cis na C2a i C2b

-    powstaje połączony z błoną kompleks C4b2a. który ma właściwości proteolityczne i nazywa się konwertazą C3 drogi klasyczne), gdyż rozkłada C3 na C3a i C3b. katalitycznym miejscem tej konwertazy jest komponent C2a. ma on właściwości proteazy serynowej aktywnej tylko w połączeniu z C4b

•    jedna cząsteczka konwertazy C3 rozkłada setki cząsteczek C3

-    C3 odgrywa bardzo istotną rolę w aktywacji dopełniacza, występie w surowicy w najwyższym stężeniu w porównaniu do pozostałych składników dopełniacza

-    powstały C3b łączy się z błoną komórki docelowej, kompleks C4b2a przyłącza następnie C3b przekształcając się w kompleks C4b2a3b który nazywa się konwertazą C5 drogi klasycznej, mającą zdolność rozkładania CS

-    komponenty C4b. C2a. C3b i C5b powstają w większości na powierzchni aktywującej dopełniacz, a komponenty C3a i C5a uwalniane są do środowiska

-    na tym etapie kończy się enzymatyczna aktywacji dopełniacza

•    Cl może być niekiedy aktywowany bezpośrednio bez udziału przeciwciał przez niektóre wirusy, bakterie, białko C-reaktywne. białko wiążące mannozę lub lipopolisacharydy. aktywacja ta może odgrywać szczególną rolę w początkowej fazie infekcji, przed pojawieniem się przeciwciał

-    Cl a także C3 mają właściwości powolnej aktywacji spontanicznej, czyli autoaktywacji i atakowania na ślepo wszystkich komórek wokół

-    komórki własne w przeciwieństwie do obcych np. bakteryjnych dysponują całym zestawem mechanizmów obronnych przed dopełniaczem, czyni to z dopełniacza system obronny dysponujący dodatkowym wyjątkowym mechanizmem opartym na zasadzie niespotykanej w innych mechanizmach odpornościowych

•    spontaniczna aktywacja Cl jest kontrolowana przez inhibitor Cl. natomiast aktywacja Cl zainicjowana przez kompleks a-p zachodzi nawet w obecności inhibitora

Kompleks atakujący błonę

-    w wyniku działania konwertazy C5 powstaje C5b. który przyłącza kolejno składniki: C6. C7. C8 i C9

-    jeżeli aktywacja dopełniacza zachodzi [>od wpływem przeciwciał związanych z antygenami błony komórkowej, to na jej powierzchni są dołączane kolejne składniki

•    łączące się z C5b6 kolejne składniki dopełniacza podlegają zmianom konformacyjnym. które zmieniają je z białek hydrofilnych w cząsteczki yjawniające oprócz fragmentów hydrofitowych również fragmenty hydrofobowe, co umożliwia im wbudowywanie się w błonę komórkową

-    od momentu połączenia C8 ze związanym z błoną kompleksem C5b67 zaczyna się tworzenie kanałów w błonie komórkowej

-    cząsteczki dopełniacza tworzą kanały zwracając się fragmentami hydrofitowym do wnętrza kanału a fragmentami hydrofobowymi na zewnątrz

-    kompleks C5b678 wiąże i polimeryzuje cząsteczki C9 oraz liatwia ich wbudowywanie w błonę zwiększając średnicę kanału

-    do C5b678 może się przyłączyć od jednej do kilkinastu C9 i dlatego średnica kanałów wytworzonych przez kompleks atakujący błonę może się wahać w dość szerokich granicach

-    zespół składników dopełniacza C5b6789 (C5b-9) tworzący w pełni uformowany kanał określany jest jako kompleks atakujący błonę (MAC)

-    przez kanały wypływają z komórki jony. np. potasowe i makromolekuły np. ATP

-    inne jony. woda a także lizozym wpływają do komórki

-    do zabicia jednej bakten np. E.coli potrzeba od kilkudziesięciu do kilkuset cząsteczek C5b-9

-    główna rola kompleksu atakującego błonę to niszczenie mikroorganizmów wnikających do naszych tkanek

-    wrażliwe na ten atak są bakterie gramujemne a także niektóre wirusy, pierwotniaki i mikoplazmy

-    bakterie gramdodatnie bronią się przed dopełniaczem grubą warstwą peptydoglikanu

•    kompleks atakujący błonę zdolny jest również do niszczenia erytrocytów lub komórek jądrzastych np. zakażonych wirusem, jeżeli są rozpoznane i opłaszczone przeciwciałami aktywującym dopełniacz

-    komórki jądrzaste są jednak relatywnie oporne na atak dopełniacza ze względu na obecność białek regulatorowych

-    efektywniejsza od działania kompleksu MAC wydaje się immunofagocytoza

-    końcowe składniki aktywacji dopełniacza, odkładając się w błonie komórkowej w ilościach podprogowych, me wywołując zabicia komórek, mogą nawet nieoczekiwanie stymiiować ich proliferację

Alternatywna droga aktywacji dopełniacza

-    uczestniczą w niej czynniki: B. D. H. I. P (properdyna) i składnik C3 dopełniacza

-    tradycyjnie do aktywatorów drogi alternatywnej, która jest inicjowana bez udziału przeciwciał, zalicza się:

baktene gramujemne (szczególnie LPS) i gramdodatnie

wirusy i zakażone prze nie komórki

grzyby