33282

Parlament paryski odrzucił nową bullę papieską, pomiędzy biskupami ożywiła się polemika, a rada królewska starała się łagodzić sytuację ponownym wezwaniem do milczenia (na rok). Gdy to nie przyniosło skutku, a nawet mnożyły się akty apelacji, rada królewska ich zakazała. Nowy papież, Innocenty XIII pozostał przy orzeczeniach swego poprzednika, lecz jego pontyfikat był krótki.

Ępiskopalizm (który przerodził sle w febronianizm)

Niechęć do papieża i Stolicy Apostolskiej - dążność biskupów niemieckich do uzależnienia się od Watykanu.

-> Febroniusz (pseudonim biskupa niemieckiego Houtheina) i jego poglądy:

-    zniesienie ofiar na Stolicę Apostolską

-    zniesienie sądowego zwierzchnictwa (wolne sądownictwo w Niemczech)

-    autonomia Kościoła niemieckiego

•    Febroniusz przyczynił się do dowartościowania episkopatu (+), ale zgłosił też postulat Kościoła Narodowego, aby cesarz kontrolował Kościół (-)

-> Postulaty biskupów niemieckich (reorganizacja i autonomia Kościoła niemieckiego)

•    Gravamina koblenckie, 1769 - zniesienie amat (podatki na rzecz utrzymania Watykanu)

•    Punktacja emska, 1789 - zniesienie zakonów

Reformy Marii Teresy i lózefa II

-> cesarzowa Teresa i jej syn Józef II próbowali dokonać reformy Kościoła w duchu oświeceniowym (ich doradcą był niejaki Kaunitz)

Teracjanizm 1740-1780

-    podstawową ideą jest racja państwa

-    skasowanie klasztorów)

-    Kościół funkcjonariuszem państwowym, duchowieństwo częścią struktury władzy

-    państwowa cenzura dokumentów) papieskich

-    podniesienie poziomu kształcenia duchowieństwa

józefinizm 1780-179-

-    Józef II (człowiek obojętni religijnie, który racjonalnie próbował uplasować pozycję Kościoła w Austrii) kontynuował „dzieło" matki

-    ustalił główne seminaria, co do kształcenia kleru (wydziały teologiczne)

-    „ksiądz obok żołnierzy jest główną podporą józefińskiego państwa"

-    sam cesarz ustalał ile ma być świec podczas Mszy Świętej

Synod .w. _Pl»toil7_86

Zwołany przez biskupa Pistoi, Scipione de'Ricci. gdy inni biskupi odrzucili jego artykuły przygotowane na wzór gallikański. Wraz z 234 duchownymi przeprowadził na tym synodzie przyjęcie przygotowanych uchwał.

Były wśród nich duszpastersko pożyteczne, jak zarządzenie o obowiązku rezydencji proboszczów, nakaz głoszenia kazań, domaganie się ożywienia życia eucharystycznego (przyjmowanie komunii podczas mszy świętej), ale inne stały w sprzeczności z doktryną i praktyką Kościoła: odrzucenie tzw. prywatnych mszy świętych, odpustów, nabożeństwa do Serca Jezusowego, rekolekcji i misji ludowych.

Uchwały zostały szybko wydane drukiem i były propagowane w kraju i poza nim<