33415

LITURGICZNO-SYMBOLICZNY - nie wszyscy Ojcowie Kościoła przyjęli zasadę typologii PseudoDionizy

Rzeczy widzialne są tylko symbolami rzeczywistości niewidzialnych (tam była zapowiedź)

3. SAKRAMENTY WSPÓŁCZESNE

Sakrament jest przede wszystkim wydarzeniem lińirgicznym. Nie ma liturgii bez sakramentów. Nie ma sakramentów bez Liturgii Bez liturgii sakramenty nie miały by zakorzenienia w człowieku. Sakrament potrzebuje liturgii Bez tego skierowania do ciała pozostałaby tylko ideologią. Sakramenty tworzą Kościół.

Sam Kościół jest sakramentem

Chrysms jest najpiękniejszym znakiem Boga • sakramentem. Z sakramentów płynie moc Kościoła Analiza obrzędów - słowa, gesty, ryt.

Liturgia to nie jest tylko mówienie o Bogu to także acti symbolica. To wtedy Bóg działa, konkretna przestrzeli Antropologiczny fundament sakramentu, codzienne doświadczenie człowieka. To co zewnętrzne ukrywa, to co jest wewnętrzne, ale wiara potrzebuje pewnego wyrazu, człowiek się najpełniej realizuje w relacji do innych, ciało jest znakiem wskazującym na całą ludzka osobę- cele urzeczywistniają się osobą „TO JEST CIAŁO MOJE”- TO JESTEM JA CAŁY. Uwypukla to związek sakramentu z konkretnym wydarzeniem życia człowieka.

Przełomowe momenty życia (narodziny, choroba, wejście we wspólnotę małżeńską) implikują ich religijną interpretację.

Współczesna teologia posługuje się słowem SYMBOL.

W starożytności - znak rozpoznawczy

Rozumieiue symbolu przybliża nas do rozumienia sakramentu - złączenie z Cłirystusem Współcześnie teologia dzieli sakramenty na 3 grupy

-    Wtajemniczenia dirześcijaiiskiego (chrzest, bierzmowanie, eucharystia)

-    Sakramenty uzdrowienia (pokuta i pojednanie namaszczenie chorych)

-    Sakramenty w służbie komunii (święcenia, małżeństwo)

Girystus prosakramentem. Wszystkie działania Boga zmierzały do komunii z człowiekiem, Bóg wychodzi z inicjatywą przymierza, podstawowym wymiarem jest stworzenie (akt ten ciągle trwa) Cały stworzony wszechświat jest znakiem Bożej Miłości, przymierze z Abrahamem. Mojżeszem zapowiadane przez proroków w osobie Jezusa Jahwe działa, wiąże się z wydarzeniem. osobami. W osobie Jezusa ta obecność osiągnęła swój szczyt Chrysms jest sakramentem obecności Boga.

a)    w Jego osobie

b)    w Jego działalności mesjańskiej

c)    Misterium Paschalne

W osobie Jezusa Bóg objawia się cały.

MISTERION- SACTRAMENTUM - tajemnica uobecnia miejsca spotkania z Bogiem, sposób doświadczenia z Bogiem. W sakramentach znakach wziętych z ludzkich doświadczeń spotyka nas Chrysms i udziela Zbawienia.

W sakramentach dokonuje się osobowy związek nie ulega przedawnieniu. W sakramentach działa sam Girysms, celebrans jest narzędziem.

Działanie Chrystusa było wypełnieniem planu Ojca. Tego planu, który w ciągu wieków był zapowiedziany. Chrysms zamknął te historię. Mówi się w teologii, że rzeczywistość ma następujące wymiary, aspekty: Wspomnieniowy rememoratywny, nawiązuje do fakm z historii zbawczej

Deraonstratywny urzeczywistniający, aktualizacja danego wydarzenia, najistotniejszy z wymiarów Eschatyczny- rzeczywistość dokonująca się w sakramencie jest zapoczątkowaniem ostatecznego wypełnienia, emancypacja Zbawienia

Zobowiązujący, obligatoryjny - przyjęcie danego sakramentu zobowiązuje nas do konkretnej postawy Kościół sakramentem zjednoczenia z Bogiem przez stała obecność Ducha Świętego. Kościół zyskuje sakramentalną stnikturę związek Chrysmsa z Kościołem ma charakter sakramentalny Uwielbiony Pan jest obecny w Kościele przez swojego Ducha Kościół i Girystus to jedno pozostając dwoma różnymi rzeczywistościami.

Kościół nie jest Girysmsem jest Jego znakiem. Kościół jest sakramentem dzięki Duchowi Świętemu, sakramentalny wymiar cechuje każdą działalność Kościoła.

Kościół jest miejscem sakramentów i ich podstawowym sprawującym i pierwszym podmiotem.

2