33736

WIEDEŃ

Wiedeń w II połowie XIX wieku charakteryzował się dynamicznym rozkwitem. Zagęszczenie dzielnic centralnych było główną przyczyną usunięcia murów obronnych miasta pochodzących z XIII wieku. Taką decyzję podj^ cesarz Austrii Franciszek Józef w 1857 roku. Na miejscu starych murów obronnych czołowi architekci zaprojektowali szeroką aleję, czyli tak zwany „ring". Głównymi arteriami stały się: reprezentacyjny pierścień wewnętrzny - Ringstrasse („droga na pokaz”) oraz nieco węższy pierścień zewnętrzny Lastenstrasse („droga towarowa"). Na zewnątrz ringu powstają kilometry kwadratowe bardzo gęstej zabudowy czynszowej wzdłuż regularnej siatki ulic. Przy ringu wybudowano wiele popularnych budynków takich jak: parlament, giełda, ranisz, opera itp. Te obiekty zostały oddzielone od siebie placami i terenami zielonymi. Wszystkie wybudowane budowle przy ringu architektonicznie należą do różnych epok. Dlatego też. ring jest jednym z najważniejszych przykładów historycyzmu.

Po tych wydarzeniach stniktura funkcjonalno-przestrzenna Wiednia zmieniła się diametralnie. Pierścień gmachów leżących między centralnym punktem miasta a jego peryferiami stał się nowym bardzo reprezentatywnym centnim, które mieściło nowe funkcje państwowe, administracyjne czy kulturowe.

Zastąpienie fortyfikacji otaczających miasto terenami zielonymi i ciągami komunikacyjnymi zastosowano również w przebudowie takich miast jak Moskwa, Kraków (Planty) i Wrocław (Podwale). Przekształcenia kolejnych pierścieni wokół murów obronnych w mieście przyczyniło się do rozwoju układów promienisto-kancentrycznych.

RING - jest to szeroka aleja powstała na miejscu starych murów obronnych (fortyfikacji) miasta

Rys. Położenie dawnego muru obronnego, obecnie część zabudowana