33894

1. Ewolucja poziomu bezrobocia w Polsce oraz jego przyczyny.

Zjawisko bezrobocia jest obserwowane i analizowane od początku transformacji

społeczno-ekonomicznej w Polsce. Zainteresowanie problematyką bezrobocia jest nadal duże. Wynika to zarówno ze skali tego zjawiska, jak i jego rangi w warunkach przemian gospodarki polskiej.

Praca odgrywa doniosłą rolę w życiu człowieka i społeczeństwa. Zdaniem prof. Mieczysława Kabaja odgrywa ona trzy zasadnicze, a zarazem współzależne funkcje:

1.    czynnika tworzenia produktu społecznego (funkcja ekonomiczna),

2.    środka uzyskiwania dochodów (funkcja dochodowa),

3.    środka zaspokojenia aspiracji zawodowych i społecznych (funkcja społeczna).¹ Zdaniem prof. Kabaja na funkcję ekonomiczną pracy składa się tworzenie nowych wartości umożliwiających wzrost produkcji dóbr i usług oraz przyczynia się do wzrostu dobrobytu społecznego. Praca jest aktywnym czynnikiem procesu gospodarczego. Natomiast to, że ludzie pracują przede wszystkim po to, aby uzyskiwać niezbędne do życia dochody, wynika z funkcji dochodowej pracy. To właśnie dochody z pracy stanowią główne źródło utrzymania. W ten sposób ludzie uczestniczą zarówno w podziale jak i w tworzeniu dochodu narodowego.

Funkcja społeczna pracy jest formą realizacji zawodowych aspiracji oraz społecznej potrzeby pracy.

Bezrobocie jest przeciwstawieństwem pracy. Jest to zjawisko polegające na braku pracy dla osób poszukujących i zdolnych do pracy. Bezrobocie występuje w wielu formach i ma wiele wymiarów i aspektów ekonomicznych i społecznych.¹ Bezrobocie możemy podzielić na:

•    bezrobocie jawne, czyli rejestrowane w urzędach pracy lub mierzone za pomocą badań aktywności ekonomicznej ludności,

•    bezrobocie utajone - polegające na tym, że istnieje niepełne zatrudnienie ludzi

1

RGIikman, M. Kabaj, "Ciągłość i transformacja gospodarki". Key Text. w-wa 1997, s. 122

Ibid., s. 130