zhydrolizuje GTP to kompleks wraca do formy nieaktywnego heterotrimeru i kanał ulega zamknięciu Są to również translokazy przepuszczające substraty (w przypadku komórek bakteryjnych są nazywane permeazami)
Efektory pośrednie- enzym, który generuje wtórny przekaźnik, który przekazuje informację dalej
cyklaza adenylowa- aktywowana przez białko G przekształca ATP w cykliczny 3’ 5' AMP (wtórny przekaźnik), który aktywuje kinazę białkową A a ona fosforyluje różne białka- aktywując je bądź hamując ich aktywność, inaktywacja camp przez fosfodiesterazy (PDE). W efekcie c3’5AMP ulega przekształceniu w 5AMP następnie w ATP.
Cyklaza auanylowa- 2 cyklazy guanylowe:
- pierwsza jest związana z błona komórkową: generuje cGMP (inny wtórny przekaźnik), który aktywuje kinazę białkową G, która również fosforyzuje białka ale inne niż kinaza białkowa A
- druga jest cyklaza guanylowa cytoplazmatyczną- ma istotne znaczenie w działaniu NO
Można wywołać pobudzenie komórki nie działając przez receptor metabotropowy i aktywację białka G. ale poprzez zablokowanie fosfodiesterazy. Gdy zablokuje się fosfodiesterazę to następuje „pobudzenie tego szlaku z wnętrza komórki”, ponieważ zahamowanie rozpadu cAMP daje taki efekt jakby komórka była z zewnątrz pobudzana
Mamy kilka typów inhibitorów fosfodiesterazy:
• Metyloksantyny- efekt pobudzenia układu adrenergicznego
• Viagra- cytrynian sildenafilu
Kolejnym efektorem białek G są fosfolipazy. Fosfolipazy również generuję wtórne przekaźniki. Fosfolipazy są to enzymy, które prowadzą do degradacji fosfolipidów. Al- odcina rodnik kwasu tłuszczowego w pozycji 1 fosfolipidu (tu najczęściej jest kwas tłuszczowy nasycony)
A2 - w pozycji 2 (kwas tłuszczowy nienasycony)
C- pod wpływem jej działania powstaje diacyloglicerol i fosfoetanolamina D- fosfodiacyloglicerol i etanoloamina
Najważniejszym związkiem, na który działa fosfolipaza C i D to fosfoinozytydy błonowe. Są to ufosforylowane fosfolipidy zawierające inozytol. Stanowią 5% fosfolipidów błonowych (nie mają wielkiego znaczenia strukturalnego) natomiast mają istotne znaczenie w funkcji.
Związkiem kluczowym na który działa fosfolipaza C jest PIP2 (4,5- difosforan fosfatydyloinozytolu). Żeby powstał PIP? fosfatydyloinozytol musi ulec fosforylacji w 2 pozycjach: 4 i 5 w inozytolu.
Inozytydy = fosfolipidy
lnozytole= pochodne alkoholu inozytolu
Działa ligand-* aktywacja białka G -* efektorem pośrednim jest fosfolipaza C. która ulega uaktywnieniu-* w błonie zlokalizowany jest fosfoinozytyd (PIP2)-* hydroliza-* FosfolipazaC uwalnia DG (diacyloglicerol) i IP3(1,4,5- trifosforan inozytolu).
DG (nierozp. w wodzie) pozostaje w błonie a IP3 (alkohol- rozp. w wodzie) przemieszcza się do cytoplazmy. ->
DG aktywuje kinazę białkową C (PKC) razem z jonami wapnia. IP3 ma swoje receptory w ER i w innych organellach komórkowych. Po połączeniu się tego