34123

Czynniki sprzyjające powstaniu erytrofobii (psycho-społeczne)

Główną przyczyną jest pojawienie się w pewnym okresie życia osoby chorej splotu trzech powiązanych ze sobą czynników -1. OCENA PRZEZ INNYCH -2 ODRZUCENIE - 3.POCZUCIE WINY. Najczęściej jest to przeżycie syniacji o silnym zabarwieniu emocjonalnym - odrzucenie przez rodziców (np. uzależnianie przez nich miłości do dziecka w zależności od wyników w nauce i osobistych osiągnięć) - utrata osoby którą się kocha, -wyrzucenie ze szkoły lub nie zdanie do następnej klasy, nieudany występ publiczny, nowe środowisko społeczne itp. Duży wpływ w powstaniu erytrofobii mają rodzice i ich stosunek emocjonalny do dziecka - mogąnp. nie potrafić objawiać miłości, co powoduje następnie u dziecka brak okazywania uczuć do iiuiych ludzi. Wydaje się że właśnie brak okazywania uczuć jest także istotnym czynnikiem przy powstawaniu tego typu zaburzenia. Osoba chora nie umie spontanicznie cieszyć się z życia i kochać innych ludzi - w stosunkach z partnerem każde okazanie czułości jest kojarzone ze sferą seksu. Brak tu umiejętności współczulności, czyli przeżywania uczuć drugiej osoby. Przyczyną sprzyjającą może być także surowe wychowanie religijne - zakazy i nakazy -odrzucanie namiętności jakie są cechą każdego człowieka. Nieraz także jest tak, że osoby z podobnymi objawami mają jakiś konflikt emocjonalny (nierozwiązany problem), np. może to być związane z tym że nie spełniło się oczekiwali jakiejś osoby i z tego powodu objawia się poczucie winy. manifestowane przez symtomy fobii, (czerwienienie jako skutek wstydu).

Cliwilą przełomową w powstaniu choroby, która kierunkuje powstanie lęku przed tą, a nie inną reakcją jest zwrócenie osobie uwagi przez innych, że się czerwieni. - po pani takich uwagach zaczyna się ona obawiać, że odstępuje od zwykłych zachowali ludzi zdrowych w podobnych sytuacjach i zaczyna się tego bać - to z kolei napędza lęk i powstaje błędne koło. Schemat myślenia się powtarza i przeskakuje na coraz większą liczbę syniacji - tak więc po pewnym czasie trudno już wytłumaczyć dlaczego taka osoba się czerwieni, gdyż sytuacje zewnętrzne nieraz bardzo daleko odbiegają od siebie rodzajem wydarzeń. Przyczyna tkwi w błędnym procesie myślowym osoby chorej, lecz także w przesadnej reakcji orgaiuzmu na zdenerwowanie. Samo czerwienienie się twarzy jest tylko ujściem dla napięcia lękowego, to że dana osoba boi się właśnie tego. że się zrobi czerwona. a nie np. tego że się rozpłacze w trudnej syniacji lękowej jest często dziełem przypadku i spowodowane zbiegiem okoliczności jej powstania - nie należy jednak lekceważyć wybrania przez psychikę osoby chorej akurat takiej struktury reagowania na lęk. gdyż jest to informacja określająca rodzaj lęku - w przypadku erytrofobii lęk przed oceną osoby chorej ze strony innych i wiążące się z tym zakładane konsekwencje.

erytrofobia może być spowodowane (1) urazem psychicznym przeżytym przez osobę chorą - do powstania jej dochodzi wówczas gdy napięcie lękowe znajdzie sobie drogę wyjścia i spowoduje wzmożoną pracę układu sympatycznego lub (2) nadwrażliwą budową układu nerwowego.

W przypadku (1) osoba chora nie zdaje sobie jeszcze wtedy sprawy z tego czego się boi. a nie można się bać niczego - więc organizm sam podpowiada swą reakcją w jaki sposób chce dać ujście napięcia Jest to więc swoisty wentyl bezpieczeństwa przed destrukcją organizmu. Konkretyzacja lęku jest mechaiuzmem obronnym, a symptom pod postacią czerwienienia się jest mechanizmem przystosowawczym. Czynniki psychologiczne odgrywają bardzo dużą role w zmniejszeniu czerwienienia i jednocześnie informują o także psychospołecznym komponencie tej choroby. Gdy istnieje mniejsze prawdopodobieiistwo zauważenia zaczerwiemenia przez iiuiych (np. wieczorem) objaw ten rzadziej występuje, tak samo jak noszenie ciemnych okularów pozwala czuć się bardziej bezpiecznie, ponieważ nie ismieje kontakt wzrokowy z innymi. A u ludzi z tą chorobą występuje zjawisko unikania kontaktu wzrokowego z innymi podczas objawi zaczerwiemenia. co można wytłumaczyć wstydzemem się swoich objawów. A wstyd jest typowo psychologicznym pojęciem.

Należy zawsze od razu reagować jak się z czymś nie zgadzamy i mamy inne zdanie - nie lękać się konsekwencji Należy być zawsze "aktywny", ponieważ taka postawa generuje powstanie zdrowej reakcji podjęcia decyzji ataku w stosunku do innych. Oczywiście pod pojęciem "atak" rozumiem odblokowanie się i działanie - czyli wyrażame tego co się czuje. U osób z tą dolegliwością następuje przerost struktur potencjalnych nad zrealizowanymi czyli snują wielkie plany - a prawie nic z tego nie realizują. Zaburzenia tego typu występują także w okresie pierwszych doświadczeń seksualnych - partner chce wtedy pokazać się w roli atrakcyjnego i dorosłego. Narzuca sobie wyidealizowany autoportret - spychając na plan dalszy takiego jakim jest w rzeczywistości. Reakcja czerwieniema się ma największe nasileme po około 3 miesiącach od sytuacji nerwicorodnej. Wtedy następuje najczęstsze występowanie objawu - objawy te zaczynają ustępować gdy osoba zaczyna dorastać i nabierać większej pewności siebie i obiektywnie oceniać swoje wad)’ i zalety, (może to jednak bez fachowej pomocy psychologa trwać wiele lat) Kolejną wyżej już częściowo wspomnianą cechą tych osób jest pustka uczuciowa (zaleganie uczuć) dobrą więc metodą jest przestanie się "blokować", tylko jak najbardziej spontaniczne reagowanie na sytuacje dnia codziennego - nie bać się wyrażania swych uczuć. Na