34785

1.    Inicjalna faza - obejmuje procesy hydrolizy i utleniania substancji organicznej bezpośrednio po obumarciu żywych organizmów. Największym zmianom ulegają w komórkach związki aromatyczne i składniki białkowe.

2.    Faza mechanicznego rozkładu - rozdrobnienie substancji organicznej pod wpływem makro- i mezofauny, jej przemieszczenie i wymieszanie z innymi składnikami gleby.

3.    Faza mikrobiologicznego rozkładu - żywe organizmy (mikroflora i mikrofauna) powodują przemianę substancji organicznej w związki nieorganiczne. Wydziela się C0₂, H₂0, NH_3/ P (jako fosforany), S (jako siarczany i siarczyny), a także Ca, K, Mg i inne pierwiastki (jako wolne lub związane jony).

Proces mineralizacji zachodzący w warunkach tlenowych nosi nazwę procesu butwienia,

dając produkty pełnego utlenienia (C0₂, H₂0, jony Ca²*, K⁺, S0₄², P0₄³', N0₃ i inne). Jest on procesem egzotermicznym.

Proces mineralizacji przebiegający w warunkach beztlenowych nazywany jest gniciem,

a jego produktami są m.in.: C0₂, Fł₂0, H₂S, CH₄, skatol itp.

Warunki nadmiernego uwilgotnienia wskutek ograniczenia dostępu tlenu powodują

znaczne zmniejszenie szybkości rozkładu resztek organicznych, które w skrajnych przypadkach podlegają kumulacji w procesie torfotwórczym.

Szybkość rozkładu resztek roślinnych uzależniona jest od zawartości ligniny, której udział

wpływa hamująco na procesy rozkładu. Najłatwiej ulegają rozkładowi cukry, skrobia i proteiny, najtrudniej zaś lignina, woski i garbniki. Tempo rozkładu tkanek poszczególnych grup roślin rośnie w następującej kolejności: wrzosy>drzewa iglaste >drzewa liściaste>krzewy liściaste>zioła>trawy>rośliny motylkowe.

Humiflkacja związków próchnicznych