Natomiast nauki humanistyczne, np, psychologia, socjologia, ekonomia, prawo, historia, filologia, nauki o sztuce, nauki o nauce - badają wytwory człowieka. Z kolei ze względu na zadania stawiane naukom realnym dzieli się te nauki na nauki nomotetyczne, idiograficzne i niekiedy też na typologiczne. Nauki nomotetyczne (albo nomologiczne) to te, których zadaniem jest formułowanie praw (gr. „nomos" - prawo), Nauki idiograficzne (gr. jdios" -jednostkowy) dążą do poznania i opisu faktów jednostkowych w ich konkretnej postaci.
. Funkcje nauki dla nauki i nauki dla społeczeństwa Funkcje nauki dla nauki są funkcjami nauki dla społeczeństwa o tyle, o ile nauka stanowi rzeczywiście wartość ogólnospołeczną i o ile życie naukowe przynosi społeczeństwu korzyści przez zaspokajanie potrzeb i rozwiązywanie problemów. Dlatego też tylko społeczeństwo jako całościowy system instytucji może być układem odniesienia pozwalającym określać i oceniać zasięg, stopień, trwałość oraz charakter wpływu wytworów czynności uczonych na formy życia społecznego, na wzory myślenia i działania właściwe różnym grupom społecznym.Idąc dalej, funkcje nauki dla społeczeństwa podzielić można ze względu na rodzaj zaspokajanych potrzeb społecznych przez naukę i ze względu na rodzaj wywieranego wpływu na społeczeństwo przez naukę.
. Funkcje pedagogiki jako nauki
prewidvstvczna która polega na wyjaśnianiu rzeczywistości w taki sposób, aby można było na podstawie pewnych przesłanek przewidywać przyszłe zjawiska lub zdarzenia, funkcja heurystyczna (odkrywająca), która polega na możliwośd formułowania nowych problemów i hipotez w świetle dotychczasowych twierdzeń teoretycznych. Funkcja ta umożliwia naukowy rozwój badań w dziedzinie pedagogiki. Funkcja praktyczna teorii pedagogicznych zakłada społeczną użyteczność głoszonych przez nie twierdzeń.