28831

Spór pokoleń literackich:

absolutna konieczność przemiany;

początek każdej generacji literackiej - naśladownictwo - młodzi starają się prześcignąć starszych w formach wytworzonych przez tych starszych;

rozczarowanie - młodzi widzą, że formy duchowe starszych są nieprzydatne - stąd bunt; atak wymierzony w słabeuszy i epigonów;

ressentiment - obrona przed atakami ale i przyczyna ostrości konfliktów;

spór pokoleń i odrzucanie części dorobku poprzedników - to nie strata duchowa, a zalążek

ciągłości.

Ś^MpmośiLpokplejua:

pokolenie ma poczucie misji i powołania - to transpozycja społeczna tęsknot & 100 jeżeli warunki obiektywne postawią przed młodymi trudne zadania, wówczas to poczucie, wzmagając niechęć i ressentiment wobec poprzedników, staje się najsilniejszą więźbą w rozproszonym, nie znającym siebie zbiorowisku młodych. Zwiemy to poczucie świadomością pokolenia;

pozwala ukształtować ludzi w zespół zdolny do działania;

centralne miejsce w niej - ośrodek kiystalizacyjny (wielkie wstrząsy społeczne i ideowe); przeżycia pokoleniowe - przeżycia, których skutki duchowe postulowane są jako wspólne. Działanie przeżyć odnosi się do cech mających grupę spoić w całość duchową; rzeczywistość okresu to 2 ciągi - 1) zdarzeń obiektywnych, 2) wieku ludzkiego, zamienionego w wartość społeczną;

s. 104 przeżycia pokoleniowe stanowią system bodźców duchowych, do których działania pokolenie się swobodnie przyznaje, które uważa za swoją wyróżniającą własność duchową-, świadomość wyraża się w postaci programu duchowego i literackiego; program - próba, która staje się programem jeśli znajdzie oddźwięk; najsilniej działa w początkach pokolenia, potem ulega rozkładowi;

- w wystąpieniach programowych nigdy nie wyraża się cała prawda;

dodatkowe czynniki kształmjące: środowisko, tradycje wychowawcze, pochodzenie klasowe;

stosunek świadomości pokolenia do jego twórczości: wiele zapowiedzi nie zostanie

zrealizowanych - s. 108 program zmierza do wskazania norm artystycznych, wartości

duchowych i głównych przeżyć, które pokolenie uznało za swoją wartość;

świadomość - forma wspólnego, grupowego patrzenia na świat;

najmocniejszy węzeł, sprawiający, że istnieje jeszcze literamra jako zjawisko zbiorowe

(świadomość).

Pokolenie a inne czynniki ewolucji literackiej:

1)    rola pokolenia w obrębie okresu (krótszy przeciąg czasu, widziany od strony wszystkich współżyjących w nim pokoleń i gnip) - każdy okres jest wielowarstwowy, z pokoleniem gómjącym i zaprzeszłym;

2)    rola pokolenia w obrębie epoki (dłuższy przebieg czasu, w którym kilka pokoleń zdążyło wymrzeć / wyczerpać działalność).

w czasach przedromantycznych pokolenie było głównie ogniwem; w czasach poromantycznych - reakcją;

zbyt duża rola pokolenia w epoce nie sprzyja powstawaniu stylów zbiorowych; działanie kontrastu w pokoleniach - zasada periodyczności; s. 122 żadna epoka, żadna osobowość się nie powtarza, ale powtarzają się w sposób przemienny pewne stosunki typowe, pewne rodzaje struktur, nietrudno przewidzieć, że wyczerpywanie się określonego prądu czy stylu wywoływać będzie reakcje podobne, co wyczerpywanie się podobnego stylu w przeszłości.