część monarchii pruskiej. Przejawem odrębności było określenie -prowincja poznańska, własny, herb i flaga.
Istniał też urząd namiestnika królewskiego ( do wybuchu powstania listopadowego ). Namiestnik posiadał
uprawnienia i charakterze reprezentacyjnym, (nie miał kompetencji w zakresie spraw administracyjno -
politycznych, zastrzeżonych dla nadprezydenta prowincji i prezydentów rejencji). Po 1833 r, urzędy landratów
byty obsadzane w drodze mianowania przez rejencje, a nie poprzez wybór kandydatów wskazanych przez
sejmik powiatowy, eliminowało to Polaków z rej funkcji. W 1832 r wydano regulamin o języku urzędowym władz (językiem stosowanym w administracji był niemiecki).
WII połowie XIX w zatarły się reszta odrębności jak również nazwy.
> Powstałe w wyniku postanowień kongresu wiedeńskiego (z 1815 r.) Wielkie Księstwo Poznańskie nie było osobnym tworem państwowym i stanowiło integralną część monarchii pruskiej.
> Jedynymi przejawami pewnej odrębności była nazwa, własny herb oraz flaga.
> Od innych prowincji pruskich Wielkie Księstwo odróżniało się także instytucją namiestnika królewskiego, który posiadał uprawnienia o charakterze reprezentacyjnym, nie miał natomiast żadnych kompetencji w zakresie spraw administracyjno-politycznych, zastrzeżonych dla nadprezydenta prowincji i prezydentów rejencji (to oni sprawowali w praktyce pełnię władzy administracyjnej)
> Po 1833 r. urzędy landratów obsadzane były w Wielkim Księstwie Poznańskim, nie przez wybór jednego z kandydatów wskazanych przez sejm powiatowy, lecz w drodze mianowania przez rejencje, co powodowało w praktyce eliminowanie Polaków z tych funkcji
> W 1832 r. wydany został regulamin o języku urzędowym władz, w myśl którego wyłącznym językiem stosowanym w administracji stawał się język niemiecki
> W drugiej połowie XIX wieku doszło do całkowitego zatarcia resztek odrębności jak również samej nazwy