35943

królestw, polskiego i węgierskiego, ukoronowali ją i namaścili na królową polską,

oddawszy jej

władzę zupełną zarządzania królestwem, póki by jej nie obmyślono i nie przydano

sposobnego

do rządów małżonka. I nie dziw: wiedzieli bowiem, że tak była wychowana i ukształcona, że w

niej cnota urodę, skromność powaby, piękność przymioty serca, czystość dziewicza sławę, a

łagodność i słodycz obyczajów ród zacny przewyższała. Widzieli ją rzadkimi na

podziw

wdziękami od przyrody ozdobioną, ćwiczoną w naukach, układną w obejściu,

zachowującą

stateczność i powagę nie tylko urodzeniu swemu, ale i kobiecie właściwą, a przy tym umiarkowanie,

skromność osobliwszą i wstydliwość. Nieba użyczyły jej w darze tak cudną i wdzięczną postać, jakiej żadne nie wydały wieki, a w niej zamieszkała skromność,

jedyna i

najzacniejsza kobiet ozdoba. Zdawało się, że w kolebce wraz z mlekiem macierzyńskim

wpojone jej były wszystkie cnoty. Zaledwo bowiem wyszła z lat dziecinnych, taki

już

okazywała rozsądek i dojrzałość, że cokolwiek mówiła albo czyniła, wydawało jakby sędziwego wieku powagę.

WILHELM, KSIĄŻĘ AUSTRII,59 PRZYBYWA Z WIELKIMI SKARBAMI DO KRAKOWA, DLA DOPEŁNIENIA MAŁŻEŃSTWA Z POŚLUBIONĄ SOBIE KRÓLOWĄ JADWIGĄ; ALE GDY ZAMIERZA WEJŚĆ Z NIĄ DO KOMNATY SYPIALNEJ, OD POLAKÓW SROMOTNIE Z ZAMKU WYPCHNIĘTY, ODBIEGŁSZY SKARBÓW SWOICH W RĘKU GNIEWOSZA Z DALEWIC, DO AUSTRII POTAJEMNIE UCIEKA [1385]

Wilhelm, książę Austrii, któremu był Ludwik, król węgierski i polski, córkę swoją

młodszą

Jadwigę za życia swego postanowił dać w małżeństwo, dowiedziawszy się z licznych doniesień

i krążących wieści o wszystkim, co się działo w Polsce, żywo nimi dotknięty, z

licznym

pocztem rycerstwa i całym zasobem bogactw swoich, ozdób i dworskiego przyboru, ruszył do

Polski i niespodzianie przybył do Krakowa. A lubo przyjazd jego zmieszał niepomału i

zakłopocił Dobiesława z Kurozwęk,60 naówczas kasztelana i wielkorządcę krakowskiego, jako

też innych panów polskich, ażeby układy z Jagiełłą,61 ksiąźęciem litewskim, rozpoczęte nie

spełzły bez skutku, pożądanym jednak był królowej Jadwidze, przez którą (jak

niektórzy

mniemali) sprowadzony, przy pomocy Gniewosza z Dalewic,62 podkomorzego krakowskiego (u

którego też stanął gospodą), długi czas bawił w Krakowie, gdy żaden z panów nie

śmiał się w

tej mierze królowej sprzeciwić.