28922

Spójnik dwuargumentowy - wyrażenie, które po dołączeniu do niego dwóch zdań jako argumentów daje nowe zdanie o wartości logicznej wyznaczonej - w szczególny sposób - precz wartości logiczne dołączonych zdań

SPÓJNIK KONIUNKCJI^A - logiczny odpowiednik polskiego słowa „i” [„oraz”, „a”]

Powstałe zdanie nazywamy koniunkcją.

Koniunkcja = spójnik koniunkcji + czynniki

Słowo „i” nie w pełni odpowiada spójnikowi koniunkcji, ponieważ:

-    łączy tylko zdania zbieżne treściowo

-    nie łączy zdań. między którymi występuje jakiś kontrast [wysoki, niski]

-    uwzględnia kolejność zdarzeń

SPÓJNIK ALTERNATYWY v - logiczny odpowiednik słowa „lub" (nie w pełni - zdania zbieżne treściowo)

p	q	pVq
0	0	0
1	0	1
0	i	1
1	i	1

Alternatywa = spójnik alternatywy + składniki

SPÓJNIK IMPLIKACJI - „jeśli, to”, „jeżeli, to" [„gdyby, to”] (nie w pełni - zdania zbieżne treściowo, ze względu na 0 i 1 daje 1)

Implikacja - spójnik implikacji + poprzednik + następnik

SPÓJNIK RÓWNOWAŻNOŚCI = - „wtedy i tylko wtedy” (nie w pełni - zdania zbieżne treściowo)

Równoważność = spójnik równoważności + człony