5. UCHWAŁY ORGANÓW ORGANIZACJI MIĘDZYNARODOWYCH
Charakter takich uchwał jest mocno kontrowersyjny. Rola organizacji międzynarodowych prawie międzynarodowym rośnie.
Uchwałom organizacji w związku z tym przypisywany jest głównie charakter prawotwórczy i moc obowiązująca dla uchwał, które dotyczą zagadnień związanych z funkcjonowaniem organizacji (tzw. prawo wewnętrzne organizacji międzynarodowych).
Soft law - tzw. miękkie prawo międzynarodowe, przeciwieństwo prawa twardego (hard law), które stanowi dotychczasowe ściśle określone - można powiedzieć - podstawowe prawo międzynarodowe. Soft law często określane jest jako ..prawo programowe" lub .prawo celowości" a hard law „prawem relacji", które nierzadko jest trudniejsze do zaakceptowania dla państw.
Co zaliczamy do soft law?
- uchwały organów organizacji międzynarodowych adresowane do państw członkowskich (np. uchwały Zgromadzenia Ogólnego ONZ)
- porozumienia międzypaństwowe wielostronne i dwustronne (to strony nie nadały im rygoru umowy międzynarodowej) - np. Akt Końcowy Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie z 1975 r.
- umowy, które nie zostały jeszcze albo w ogóle ratyfikowane lub zatwierdzone przez kompetentny organ państwowy
Często państwa preferują formę soft law, ponieważ chcą uregulować zobowiązania o charakterze ogólnym, dotyczącym zachowania się w przyszłości, które trudno ująć w precyzyjne normy prawne.
Obowiązywanie soft law:
- prawo to łączone jest z normami moralnymi i politycznymi wraz z nadaniem im pewnego waloru prawnego
- duże znaczenie ma miękkie prawo w rozwoju międzynarodowego prawa zwyczajowego
- jest ono swego rodzaju wypełnieniem luki pomiędzy brakiem praw („próżnią prawną) a zaakceptowaniem ściśle określonych zobowiązań prawnych
Ujemne zjawiska związane z rozwojem soft law:
- zatarcie różnic pomiędzy prawem miękkim a prawem twardym
- prowadzi to do ograniczeń w tworzeniu i stosowaniu prawa twardego Uchwały Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża:
- Komitet jest wyposażony w prawo podejmowania inicjatyw humanitarnych
- uchwały zlecające MKCK przedsiębranie akcji humanitarnych (np. na rzecz więźniów politycznych), które jednak nie są prawnie wiążące dla państw i każde państwo ma prawo nie zgodzić się na odwiedzanie więźniów politycznych przez delegatów MKCK, to mają one charakter „praprawny"
- wystąpienia Komitetu nie mogą być traktowane jako mieszanie się w sprawy wewnętrzne państwa