wnęka z niewielkim otworkiem. Promieniowanie padające na ten otwór i dostające się do wnęki będzie ulegało wielokrotnemu odbiciu od ścianek wnęki, wskutek czego zostanie prawie całkowicie pochłonięte zanim odbita wiązka nie trafi z powrotem do otworu. Otwór wnęki ma zatem własności ciała doskonale czarnego; np. otwarte okno wydaje się ciemne, gdy patrzeć na nie z ulicy.
Prawo Stefana-Boitzmana: Każde ciało wysyła promieniowanie zależne od temperatury' tego ciała. Moc wysyłanego promieniowania P (lub strumień promieniowania d>) jest proporcjonalna do wielkości promieniującej powierzchni oraz czwartej potęgi temperatury bezwzględnej tej powierzcluii.
P~ST4
a - stała promieniowania (Stefana-Boitzmanna) = 5,67-104* w/m2K4
P=oaS(TV Ti4)
P- moc promieniowania
a- stała Stefana-Bolttzmanna
a - zdolność absorpcyjna promieniującego ciała
S - powierzchnia promieniująca
T i- temperatura bezwzględna promieniującego ciała
T2- bezwzględna temperatura otoczenia
• Zjawisko konwekcji cieplnej
Pomiędzy ciałami ogrzanymi do różnych temperatur zachodzi wymiana ciepła. Ciało cieplejsze traci ciepło, ciało zaś chłodniejsze zyskuje. Znamy trzy drogi, którymi może się odbywać wymiana ciepła, a mianowicie:
-przez promieniowanie -przez przewodnictwo -przez prądy konwekcyjne (unoszenie)
Konwekcja cieplna polega na unoszeniu ciepła razem z ogrzaną materią. Zatem gdy jakaś część cieczy czy też gazu ulega ogrzaniu, to jej gęstość jest na ogól mniejsza niż w temperaturze niższej (tzn. przed ogrzaniem) więc na mocy prawa Archimedesa ta część cieczy lub gazu zostanie wypchnięta ku górze i uniesie ze sobą ciepło. Tak powstaje prąd konwekcyjny.
Przykłady: 1 )mch gazów w kominie, 2)centralne ogrzewanie, 3)prąd wstępujący wykorzystywany w szybownictwie, 4)prąd Zatokowy • Zależność temperaturowa oporu przewodnika
Opór przewodnika zależy od temperatury. Ponieważ przepływający prąd wydziela w przewodniku ciepło, temperatura jego wzrasta i opór się zmienia. Opór przewodnika metalicznego rośnie wraz z temperaturą. W pobliżu temperatury zera bezwzględnego opór elektryczny niektórych metali gwałtownie maleje, osiągając wartość prawie równą zeru. Zjawisko to nazywa się nadprzewodnictwem. Wartość oporu właściwego w pobliżu temperatury 0 K zależy w dużym stopniu od czystości metali
Zależność oporu od tempera tury wyraża się w przybliżeniu wzorem:
R = Ro[l+a(T -T0)] gdzie: Ro - opór w temperaturze T0
To- temperatura odniesienia (zwykle 273K) a - temperaturowy współczynnik oporu