37175

4.    Objętość samych cząsteczek jest tak mała w porównaniu z objętością zajmowaną przez gaz, że można ją zaniedbać. Zatem cząsteczki traktujemy jako punkty materialne.

5.    Między cząsteczkami gazu nie działają żadne siły, poza chwilą, w której następuje zderzenie.

6.    Zderzenia są doskonale sprężyste i czas ich trwania jest zaniedbywalnie mały.

Równanie stanu gazu doskonałego

Równanie charakterystyczne gazu doskonałego odniesione do jednego mola możemy napisać w postaci:

pV = RT (#)

gdzie R = p₀V<>/273,l 5 K jest tzw stałą gazową, p - ciśnienie,

V - objętość,

T - temperatura.

Równanie charakterystyczne gazów doskonałych w postaci (#) nosi nazwę równania Clapeyrona. Jeśli zamiast jednego mola mamy do czynienia z n molami gazu, wówczas równanie charakterystyczne napiszemy w postaci:

pV = nRT,

gdzie n - liczba moli gazu.

Przemiany fazowe gazu doskonałego Przemiana izotermiczna

Jest to przemiana zachodząca w stałej temperaturze. Zatem równanie izotermy (równanie Boyle’a- Mariotte’a) wygląda następująco:

pV = eon sl,

gdzie p - ciśnienie, V - objętość

Pizy przemianie izotennicznej gaz rozszerzając się wykonuje pracę, kosztem dostarczonego z zewnątrz ciepła.

Rys.l

Wykres izotermy

••Para nasycona - para znajdująca się w równowadze z cieczą, z której powstała. Para ta ma największe możliwe dla danej temperatury ciśnienie i gęstość.

Przemiana izobaryczna

Jest to przemiana zachodząca pod stałym ciśnieniem. Zatem równanie gazu doskonałego przyjmuje postać zgodną z prawem Gay-Lussaca:

V\T = const,

gdzie V - objętość, T - temperatura

Przy przemianie izobarycznej gaz rozprężając się wykonuje pracę.

Rys.2

Wykres izobary