• senat
• urzędy
Rzym był areną walki wpływowych patrycjuszy z plebej uszami:
1 VI w. p. n. e. - reformy serwiańskie
2 494 r. p. n. e. - utworzenie trybuna ludowego
3 451 r. p. n. e. - Ustawa XII Tablic
4 do IV w. p. n. e. - dostęp plebej uszy do urzędów
Zgromadzenia ludowe - złożone z obywateli, w celu podejmowania decyzji. Zgromadzenia informacyjno-sprawozdawcze (dyskusje) nazywały się contiones, a zgromadzenia podejmujące decyzje to comitia.
• Najstarsze to comitia curiata (rodowe), następnie arystokratyczne comitia centuriata (cenzus majątku), aź w końcu comitia tńbuta (terytorialne). Istniały także concilia plebś - zgromadzenia tylko dla plebejuszy.
• Inicjatywa ustawodawcza w rękach urzędników, lud tylko dyskutował i głosował.
• Uchwały zgromadzeń nazywano leges, dodawano imię wnioskodawcy.
• Od 287 r. p. n. e. (Lex Hortensia) uchwały plebejskie, tzw. płebiscita, obowiązywały cały naród rzymski.
Senat - ciało doradcze, posiadające moc wydawania tzw. senatus eon suita i dysponowania finansami państwa. Zasiadali w nim dożywotnio byli wyżsi urzędnicy. Listy senatorów co 5 lat sporządzał cenzor na podstawie cenzusu majątkowego. Liczba senatorów rosła od 300 do 900 za Juliusza Cezara.
Senat zwoływał uprawniony urzędnik, który przewodniczył obradom i relacjonował sprawę. Następowała dyskusja, a potem głosowanie - osoby "za" siadały po jednej stronie sali, a "przeciw" po drugiej. JeZełi decyzja nie została zawetowana przez trybuna ludowego, a wnioskujący urzędnik zgodził się z "radą" senatu, to powstawało obowiązujące senatus consukum.
Upoważnienia senatu:
• zatwierdzanie ustaw komicjów
• prawo auspicjów - wróżb mogących obalić każdą decyzję zgromadzeń
• zarząd skarbem
• reprezentacja państwa
• wojna lub pokój i cała polityka zagraniczna
• decyzja o powołaniu dyktatora
• swoista kolegialna głowa państwa, sprawująca władzę z ludem - Senatus Populusque Romanus
Urzędnicy (magistratus):
• niZsi - mmores - posiadają potestas
• wyżsi - maiores - posiadają potestas + imperium
• kurulni - mogli potem zasiadać w senacie
• nie-kurulni - nie zasiadali w senacie po końcu kadencji
Konsulowie, pretorzy (miejski - urbanus i cudzoziemski - peregrinus ), cenzorzy, edylowie, kwestorzy, trybuni ludowi + dyktator.
Urzędnicy byli:
• wybierani - przez komicja, senat, dyktatora
• odpowiedzialni
• kadencyjni - na ogół na rok, cenzor na 5 lat, dyktator na pół roku
• bezpłatni
• kolegialni - "koleżeństwo' np. 2 konsulów, każdy z pełnią władzy i mocą sprzeciwu wobec decyzji partnera