• Metoda potencjometryczna - jony clilorkowe reagują z azotanem (V) srebra. Punkt końcowy miareczkowania oznacza się potencjometrycziue używając do tego elektrody szklanej i srebrowej. Objętość zużytej substancji odczytuje się z krzywej miareczkowania i oblicza stechiometrycznie wg zachodzącej reakcji.
+
Ag +CI —» i AgCI
Podstawy spektrofotometryczuego oznacznia substancji
• Absorpcja promieniowania elektromagnetycznego - Jest to przekształcanie energii promienistej w inne formy energii w skutek oddziaływania z materią.
• Absorbancja - współczynnik absorpcji (pochlaniama) światła, stosowany w spektrofotometrii do oznaczania stężenia substancji w roztworze. Oznacza się ją jako logarytm dziesiętny odwrotności transmitancji A= log.
• Prawo Lamberta-Beera - jest to prawo opisujące ilościowo absorbancję światła przez roztwory substancji barwnych. Podczas przechodzenia promieniowania monochromatycznego przez roztwór substancji absorbującej, absorbancja jest proporcjonalna do stężenia i grubości warstwy absorbującej roztworu.
• Transmitancja - jest stosunkiem natężenia wiązki promieniowania przepuszczonej przez dany ośrodek do jego natężenia po przejściu przez ośrodek wzorcowy. Oznacza go wzór T= I/Io
ŹiMJło prom arilcautii J
• Budowa
spektrofotometru: -źródło światła -monochromator (element dyspersyjny) -pryzmat -kolimator -kuweta -detektory -układy pomiarowe
Spektrofotometr służy do rozkładu natężenia światła w widmie badanego obiektu oraz do analizy ilościowej i jakościowej składu promieniowania.
Metoda krzywej kalibracyjnej ^w metodach instrumentalnych mierzony jest parametr fizyczny. Aby uzyskać poprawny wynik należy skalibrować względem wzorców: -metoda krzywej kalibraji -metoda dodawania wzorca -metoda wzorca wewnętrznego