3748

Historia filozofii - notatki

Filozofia - etymologiczne źródło znajduje się w starożytnej grece, gdzie wyraz ten oznacza .umiłowanie mądrości’

fHeo + sophia

fileo - miłować, dążyć sopNa - wiedza, mądrość

Dla Greków .mądrość . to znajomość spraw ludzkich i boskich. Tradycja autorstwo słowa .filozofia" przypisuje Pitagorasowi.

Mądrość dostępna jest tytko bogom, zatem człowiekowi pozostaje jedynie umiłowanie mądrości i dążenie do wiedzy.

wniosek: wedza absolutna nie jest człowiekowi dostępna wniosek: postulat tolerancji

Program absolutnie pewnej wiedzy próbowali realizować Kartezjusz i Husserl. Niestety, nie udało się.

Paul Ricoeler - filozofia przychodzi na świat z charakterystyczną intencją wypowiedzenia tego co jest, takim jakim jest - intencja ta ma charakter programowy, nie zaś utylitarny i pragmatyczny (jest to intencja bezinteresowności filozofii).

Swoiste cechy filozofii:

1. maksymalna ogólność - zamiar uczynienia przedmiotem poznania absolutnie wszystkiego, a nie tylko jakiejś warstwy, części rzeczywistości. Punkt widzenia maksymalnie ogólny.

2 maksymalny krytycyzm - przyjmowanie, że wszystko może stać się problemem. Nic nie jest rozstrzygnięte, a rozstrzygniętym może stać się jedynie własnym wysiłkiem filozofującego.

wg Husserla - filozofowanie jest sprawą osobistej odpowiedzialności filozofującego.

Należy odróżnić ujęcie filozofii od wewnątrz podmiotowej intencji, która wyklucza zakładanie czegoś dogmatycznie z góry, od zewnętrznej charakterystyki rezultatów czyjejś działalności filozoficznej, które mogą posiadać właściwości zbliżone do różnych historycznych kierunków filozoficznych.

Skoro filozofia chce uczynić swym przedmiotem wszystko, wszystko rozumieć, musi objąć tym również własne rozumienie. Od czasów Kanta upowszechnia się świadomość, że poznanie i rozumienie mają charakter czynny. Rozumienie współkształtuje rozumiane.

Problemy (trudności) uprawomocnienia wiedzy filozoficznej:

1.    Całości bytu, wszystkiego nie daje się objąć doświadczeniem. Jeśli nauka nie daje się rozstrzygać, która dziedzina jest najważniejsza.

2.    Doświadczenie przynosi pewne faktycznośd, ale nie konieczności.

3.    Poznanie ma zapewie charakter pośredni - poznajemy rzeczywistość poprzez wrażenia, trudno zaś dowieść, w jakiej relacji pozostaje struktura rzeczywistości do struktury wrażeń.

4.    Poznanie ma zapewne charakter czynny (aktywny), a rozumiejące współkształtuje rozumiane.

5.    Poznanie wydaje się mieć charakter relatywny i sytuacyjny.

Filozofia chce być refleksją racjonalną dziełem rozumu. Chce, aby jej twierdzenia posiadały przekonujące uzasadnienia.

2