37712

Pieniądz jako miernik wartości, środek umożliwiający nabycie towarów i usług i środek zwalniania od zobowiązań jest produktem gospodarki wymiennej.

Wyłonił się on z różnych towarów jako towar szczególny wówczas, gdy produkcja i wrymiaia osiągnęła znaczące rozmiaryi zaczęły się dokonywać w sposób systematyczny. Takim towarem szczególnym i powszechnie przez wszystkich uczestników produkcji i wymiany pożądanym, wymienialnym na wszystkie inne towary było zależnie od położenia geograficznego np. bydło \pecuma - bydło), skóry, sól, suszone ryby, muszle, herbata, kakao itd. Te pierwotne formy pieniądza z uwagi na cechy fizyczne i chemiczne okazały się szybko niewygodne (przechowywanie, transport). Zwrócono uwagę na me tale - odznaczały się:

•    rzadkością

•    jednorodnością

•    trwałością

•    odpornością na zniszczenia

•    podzielnością.

Przedstawiałyone wysoką wartość użytkową, stąd dla celów praktycznych zaczęto formować z metali jednolite kształtem kawałki dające początek pieniądzowi kruszcowemu wpostaci monet. Początkowro monety wjybijano z kruszców me szlachetnych, potem ze szlachetnych (srebro, złoto, platyna). W pewnym okresie czasu powrstała pełnowartościowa moneta zdawrkowa z kruszcu szlachetnego określana bilonem. Kruszec wrraz z kosztami produkcji odpowiadał wartości nominalnej monety - to moneta główma. Obok monety pełno warto ściowrej pojawriła się moneta podwartościowra, nazywam monetą zdawkowrą. Ilość me tal u wraz z kosztami bicia była mniejsza odwrartości nominalnej monety określanej przez emitenta. Od momentu funkcjonowania monety głównej i zdawkowrej zaczęło się psucie pieniądza lii po prostu fałszerstwo, które trwa do dziś. Emitenci psuli pieniądz przez używanie niepełnowrarto śziowrych stopów do jego wrytwo rżenia, inni zmniejszali objętość pieniądza.

Współcześnie w związku z tzw. wewnętrzną i zewnętrzną demonetyzacją złota -pozbawieniem do ta funkcji pieniężnej zarówno w obiegu w* wmątrzkrajowrym, jaki obrocie zagranicznym - po wrielkim kryzysie i wrojnie. Wprowradzono drugą poprawkę do statutu MFW, która w 1978 zniosła złoto jako środek płatniczy w obrocie międzynarodowym. Pieniądz zdawkowry występuje powszechnie dziś jako bilon i duży do drobnych płatności goto wko wryć h, spełnia rolę pomocniczą w obsłudze obrotu płatniczego i jednocześnie ogranie zoną moc zwalniania ze zobowiązań. Pieniądz zdawkowrytiaktowranyjestdziś jako pieniądz gotówkowry, emisjąjego zajmuje się generalnie bank centralny, w nie których państwrach partie wrypu szcza skarb państwra (np. USA). W miarę rosnącego obrotu gospodarczego, rozszerzania się rynków zbytu, wrzrostu wymiany i jej globalizacją okazało się, że pieniądz kruszcowry je stniewrygodny (bo ciężki, niebezpieczny), zaczął być niewrystarczającydla wymiany w niektórych państwrach - brak było rezerw pokrywających pieniądz w obrocie. Miejsce pieniądza kruszcowego zaczął zajmować tzw. bilet bankowry czyli banknot. Pieniądz podwartościowry, zaczął stawać się główną formą pieniądza gotówko wręgo, funkjonuje do dziś.

System wralutyzłotej [go\d standard) charakteryzował się możliwrością wrymianypiemądza gotówkowrego na złoto bez każdych ograniczeń (w obie strony).

W systemie sztabowro-złotym wrymiemalnośc została ograniczona do tylko wriększych kwrot i tyiko na sztabyzłota 12,5 kg.

Aktualnie, w systemie wralut wrzajemnie wrymierdalnych, z Bretton Woods (systemie MFW), banknoty nie są wymienialne na złoto, często też rue są wrymiemalne na waluty innych państw albo ich substytuty zwrane dewrizami. Złoto stało się towrarem do kupienia na giełdzie np. w Londynie, ale nie jest pieniądzem.

Dewizy są to należności zagraniczne opiewające na obcąwralutę, które mogą byc natychmiast lub w bardzo szybkim czasie zamienione na pieniądz gotówkowrydanego kraju. Maże to byc np czek gotówkowry.

Akredytywy pieniężne - należności mniej płynne od dewiz.