3790

eksterioryzacja, subiektywne „wrażenie”, że „opuściłem swoje ciało” nie ma tu większego znaczenia. Trzeba powiedzieć, że termin OBE używany jest w literaturze psychologicznej w zupełnie innym znaczeniu W psychologii OBE oznacza „subiektywne wrażenie przebywania w innym miejscu niż ciało fizyczne”. Dlatego też statystyki psychologiczne podają zadziwiającą duży odsetek ludzi, którzy mieli choć raz w życiu OBE. Wyniki sondaży oscylują pomiędzy 5 i 25 procentami populacji!!! Natomiast OBE w rozumieniu parapsychologicznym, czyli „wyjście” weryfikowane później poprzez test, jest zjawiskiem dość rzadkim, choć możliwym. Przeprowadzono bardzo rygorystyczne eksperymenty naukowe, które potwierdziły rzeczywistość fenomenu OBE. W tym artykule używam terminu OBE w sensie parapsychologicznym, a nie psychologicznym.

Jak więc stwierdziliśmy, OBE jest o wiele rzadszym zjawiskiem niż sny świadome. Z drugiej strony mamy przykłady wielu snów świadomych, jak również zwykłych snów, które zawierały obrazy, które okazywały się później prawdziwe. Możemy mieć więc do czynienia z jasnowidzeniem w czasie snu, albo ze snami proroczymi. I chociaż śniący w czasie świadomego snu jasnowidczego ma „wrażenie”, że widzi sen, okazuje się później, że widział świat realny!

Jak to wszystko ze sobą powiązać?

Otóż moja „teoria” zakłada, że w obu odmiennych stanach świadomości (jak i w zwykłych stanach na jawie, czy we śnie) poznajemy mieszaninę informacji obiektywnych, które później można potwierdzić i subiektywnych, które należą jedynie do sfery naszego życia wewnętrznego i nie można ich potwierdzić. Stosunek informacji subiektywnuch i obiektywnych jest różny w różnych snach i związany jest z ogólnym poziomem świadomości jednostki.

Oznacza to, że osoba będąca na niższym poziomie rozwoju, na przykład na poziomie magicznym (wg. terminologii Gebsera albo Wilbera) będzie widzieć w snach głównie twory swojego umysłu i nieświadomości zbiorowej (wg. Junga). Jeżeli mamy jakieś nierozwiązane problemy w naszej osobistej nieświadomości (np. urazy z dzieciństwa) nasze sny będą krążyć wokół tego problemu i większość obrazów będzie mieć charakter osobisty, czyli subiektywny. Jeżeli w swoim rozwoju duchowym będziemy potrafili „przekroczyć ego”, nasz indywidualny, osobisty, ego - istyczny punkt widzenia, nasze sny będą dotyczyły bardziej świata obiektywnego, „transpersonalnego” albo materialnego. Wtedy częściej pojawiać się będą doświadczenia transpersonalne, m.in. paranormalne (np. OBE).

Z drugiej jednak strony znane są przypadki zjawisk paranormalnych u osób które przejawiają dość niski poziom rozwoju ogólnego albo nawet cierpią na poważne zaburzenia psychiczne np. scliizofrenię albo psychozę! Co z tym zrobić? Jak to wytłumaczyć? Wiele badań wskazuje również, że u dzieci łatwiej jest wywołać zjawiska paranormalne niż u dorosłych (szczególnie w wieku dojrzewania).

Wydaje mi się, że zasadniczym elementem tłumaczącym takie zjawiska jest stan „ego”, czyli indywidualnej osobowości. Zjawiska parapsychiczne wydają się należeć do sfery „nieegoistycznej”. Ale „nie - ego” oznacza zarówno stan „przed - ego” jak i stan „nad - ego”. Może się zdarzyć, że schizofrenik przejawia zdolności jasnowidzenia. Jednak nie posiadając silnej struktury „ego” nie będzie w stanie tego kontrolować, przeciwnie, to wizje będą kontrolowały jego! Podobie rzecz się ma z dziećmi. Ich stuktura „ego” nie jest jeszcze wyraźnie ukształtowana, ale gdy okres dojrzewania mija, „ego” wzrasta w silę, umiejętności paranormalne najczęściej zanikają.

Ponieważ odmienne stany świadomości prowadzą do stanów „nie - ego” należy być bardzo ostrożnym, żeby nie pobłądzić i nie spowodować u siebie powrotu do wcześniejszych etapów