40052

- negatywne emocje.

-    błędna ocena prawdopodobieństwa możliwychszkód,

-    niskie poczucie własnej wartości.

Geneza samobójstw i jego zróżnicowania wg znanych ci kryteriów.

Ringel - syndrom presuicydalny, 3 fazy:

•    zawężenie - polega na fiksacji jednostki na własnych przeżyciach i ograniczeniu naturalnej życiowej ekspansji. Przejawia się ogólnym poczuciem niemożności sprostania wymaganiom życia, koncentracją na osobistych problemach i analizowaniu wszystkich zdarzeń przez pryzmat tych właśnie problemów. Następstwem takie postrzegania rzeczywistości jest poczucie odrętwienia, rezygnacja z aktywnego życia, brak spontaniczności, dominacja sfery emocjonalno-afektywnej nad racjonalną. W ślad za koncentracją na osobistych przeżyciach następuje wyalienowanie jednostki ze świata społecznego, ograniczenie kontaktów międzyludzkich, narastające poczucie wyobcowania. Zdarza się, że osoba taka ogranicza swoje kontakty do jednego człowieka, od którego uzależnia własne poczucie bezpieczeństwa. Zawężeniu ulega także świat wartości, w kierunku nadmiernej subiektywizacji, gdyż jednostka wyobcowana ze świata zewnętrznego trąd punkt odniesienia dla oceny własnych celów osobistych. Tworzy więc własne reguły aksjologiczne ułatwiając podjęcie decyzji o autodestrukcji.

-    hamowanie agresji - kierowanie agresji na siebie jest ostatecznie efektem zablokowania możliwości wyładowania jej na zewnątrz. Jeżeli człowiek zostanie pobudzony do agresji i owo pobudzenie nie zostanie rozładowane w działaniu, to energia zgromadzona do realizacji zamiaru agresywnego kumuluje się i w końcu musi znaleźć gdzieś ujśae. W każdym akcie samobójczym da się wyodrębnić 3 komponenty: pragnienie zabida siebie, pragnienie zabicia kogoś z otoczenia i pragnienie śmierd.

•    wyobrażenie śmierci - połączone jest z abnegacją życia. Pojawia się najpierw jako jedno z kilku rozwiązań, jednak stopniowo zajmuje coraz więcej uwagi i w końcu staje się uporczywym pragnieniem. Najbardziej niebezpieczne są te wyobrażenia, które mobilizują jednostkę do przygotowań do zamachu samobójczego.

Brunon Hołysz - zachowanie suicydalne, 3 etapy:

•    samobójstwo wyobrażone - jednostka zaczyna myśleć, że jednym ze sposobów rozwiązania jej problemów mogłoby być samobójstwo. Na tym etapie myśli jednostki o samobójstwie nie różnią się właściwie od myślenia o nim jednostki dobrze przystosowanej.

•    samobójstwo upragnione - myślenie o samobójstwie staje się uporczywe. Jednostka traktuje je jako jedyne lub najlepsze wyjście z sytuacji. Ta faza zaczyna być naprawdę niebezpieczna, gdyż często wiąże się z przygotowaniami do autodestrukcji, np. osoba taka zaczyna gromadzić leki, porządkuje swoje sprawy urzędowe, czasem podejmuje świadome samobójcze, itp.

-    samobójstwo usiłowane,

-    samobójstwo dokonane.

Typy samobójstw wg Durkheima.