40124

Znaczenie normy prawnej wynika również z jej kontekstu systematycznego. Poszczególne przepisy należy łączyć w sensowną całość. Wspólnotowe (europejskie) prawo pochodne należy w miarę możliwości interpretować w taki sposób, aby nie stało w sprzeczności z prawem pierwotnym, a zwłaszcza z prawami zasadniczymi (TS-0 19911,1647). Dążąc do skonstruowania zwartego systemu prawnego, TS wypracował ogólne zasady prawa, posługując się metodą wartościującej komparatystyki prawnej.

§ 4. Wykładnia teleologiczna

Istotą tego rodzaju wykładni jest wyznaczenie sensu i celu regulacji prawnowspólnotowych. Należy interpretować je w taki sposób, by były jak najskuteczniejsze (maksymalizacja praktycznego oddziaływania, effetutile). Prawa podstawowe powinno się interpretować rozszerzająco, a wyjątki od nich zawężająco. Uwzględnienie celów przyświecających Traktatom prowadzi do wykładni dynamicznej, sprzyjającej integracji. Jednym z tych celów jest w myśl art. 2, 7a i lOOa TR integracja gospodarcza, zmierzająca do osiągnięcia „Rynku Wewnętrznego". Jednobrzmiące przepisy TR i umowy o ustanowieniu Europejskiej Przestrzeni Gospodarczej, która nie przewiduje tych samych celów, mogą wymagać odmiennej interpretacji (TS opinia 1/91 z 14.12.1991).

§ 5. Wykładnia pojęć stosowanych w prawie europejskim

Pojęcia zastosowane w przepisie prawa europejskiego należy z reguły Interpretować autonomicznie i jednolicie. Wynika to z zasady równości i jedno litego stosowania prawa europejskiego w państwach członkowskich. Odmienne stosowanie tego prawa w poszczególnych państwach WE pozbawiłoby je skuteczności {effetutile). Znaczenie terminologii należy ustalać przyjmując za punkt wyjścia ich brzmienie oraz uwzględniając kontekst (wykładnia systematyczna) i cel normy (wykładnia teleologiczna).

Gdy do wyjaśnienia sensu i zasięgu przepisu prawa europejskiego niezbędne jest sięgnięcie do prawa wewnętrznego państw członkowskich, nie ma mowy o wykładni jednolitej. Z reguły jest to wyraźnie zaznaczone; wskazówki takiej brak tylko sporadycznie

(por. TS-0 1984,107).

Zakres obowiązywania prawa wspólnotowego/UE: