40229

-    u Kanta (zjawisko): coś co się nam jawi, nasza świadomość i tak jak nam się jawi, pojawiło się to po przejściu przez wszystkie „kraty",

Nomeny:

-    ten świat jest istotny, bo nie jest możliwe życie z innymi bez składników świata nomenów,

-ais ob. (niem.) - jak gdyby: nikt nie jest pewien, czy wolność istnieje, bo nie ma jej w świecie fenomenów, być może istnieje w świecie Niemnów, do którego nie mamy dostępu, więc żyjemy tak, jakby ta wolność istniała.

My nie możemy wyjść poza „kraty" naszego umysłu - rzecz sama w sobie niezinterpretowana przez nasz umysł, nie jesteśmy w stanie dojść do tych rzeczy samych w sobie, nie wiemy jaka jest rzeczywistość naprawdę,

Kant uważa że Sokrates się mylił bo ludzie cnotliwi często klepię biedę, czyli cnota nie równa się szczęście, chyba że nagroda będzie w innym życiu, czyli dusza musi być nieśmiertelna i musi być Bóg który będzie rozdawał tę nagrodę.

-    religia poddana analizie rozumu zostaje zmiażdżona, „czyli jest głupotą",

-    Kant dokonał krytyki rozumu, by zrobić miejsce wierze.

Krytyka metafizyki kantowskiej:

-    jest postęp w nauce, w metafizyce nie,

-    3 fundamentalne pojęcia metafizyki:

1)    Świat jako całość

2)    Jaźń, podmiot, ludzki umysł,

3)    Umysł

Te pojęcia mają w sobie coś wspólnego: nie mają treści empirycznej,

-    żeby nastąpiło poznanie, musi być treść empiryczna,

-    rozum nie jest w stanie wykazać np. że Bóg istnieje lub nie, czy świat ma początek lub nie itp.

-    te pojęcia nie biorą się znikąd, czyste doświadczenie nas nie zadowala, dlatego umysł tworzy pojęcia poza doświadczeniami,

-    Bóg - całość doświadczenia wewnętrznego i zewnętrznego, potrzeba rozumu,

Moralność Kanta:

-    być posłusznym prawu, które samemu się tworzyło

-    umysł sam z siebie wyprowadza prawa - jest autonomiczny, czyli nie jest heteronomiczny,

-    kiedy matka postępuje moralnie wychowując dziecko, robiąc to z miłości nie robi moralnie,

-    kupiec nie robi moralnie będąc uczciwym z lęku przed karą,

-    musimy dotrzeć do motywu by ocenić,

-    moralne postępowanie - bycie w obowiązku do robienie czegoś,

-    Imperatyw kategoryczny (nakaz robienie czegoś; kategoryczny bo nie hipotetyczny; nie ma żadnego „jeśli") Kanta:

*    „postępuj zawsze wedle takiej zasady, co do której chciałbyś żeby stała się powszechną zasadą postępowania

•    „człowieczeństwo w sobie, w innych ludziach traktuj jako cel, a nie jako środek"