Wykładnia prawa (interpretacja) - ustalenie sensu przepisów prawnych w celu sformułowania normy prawnej właściwej dla danego przypadku, tj, po to by możliwe było zastosowanie normy prawnej, w określonej, konkretnej sytuacji Poglądy:
-w ogromnej większości krajów konstytucja ma formę ustawy (wprawdzie szczególnej - zasadniczej, ale jednak ustawy) i choćby z tego powodu może i powinna być interpretowana za pomocą tych samych metod co ustawy
-ze względu na miejsce konstytucji w systemie prawa, znaczenie jej przepisów powinno być ustalane inaczej niż w przypadku innych aktów prawnych. Szczególny tryb uchwalania i zmiany konstytucji implikować powinien np.: uwzględnianie zawsze historycznej woli ustrojodawcy, który wydał interpretowaną normę konstytucyjną
Zasady wykładni konstytucji:
1) jedność konstytucji - zakaz wyizolowanego interpretowania poszczególnych jej norm w oderwaniu od pozostałych
2) w procesie wykładni norm konstytucyjnych należy nadać taki sens normom pozostającym w sprzeczności do siebie, aby je zharmonizować
3) normy określające funkcje i kompetencje organów państwowych powinny być interpretowane z uwzględnieniem relacji zachodzących miedzy nimi
W praktycznej działalności podmiotów dokonujących interpretacji konstytucji można zauważyć wykształcenie się pewnych specyficznych metod wykładni, uzupełniających metody stosowane, powszechnie wobec innych przepisów, prawnych. Najpowszechniej z nich stosowana jest metoda określana jako wykładnia ustaw w zgodzie z konstytucją (ma ona na celu nadanie normie ustawowej sensu, który byłby zgodny z konstytucją oraz zapewniał optymalną realizację postanowień konstytucyjnych.