Umowa leasingu - umowa nie nazwana, w której jedna strona (leasingodawca) zobowiązuje się w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa wydać drugiej osobie (leasingobiorcy) rzecz do korzystania na czas oznaczony (w ciągu którego następuje amortyzacja rzeczy), zasadniczo bez możliwości wcześniejszego rozwiązania umowy, a leasingobiorca zobowiązuje się płacić leasingodawcy umówiony czynsz leasingowy (składa się na niego stała, roczna rata oraz aktualizowane opłaty dodatkowe); leasingodawcą może być tylko właściciel rzeczy, leasingobiorca nie może wypowiedzieć umowy przed upływem oznaczonego czasu.
Leasing finansowy (kapitałowy) - leasing zawarty na czas oznaczony, bez możności wypowiedzenia z opcją zakupu rzeczy na koniec umownego okresu.
Leasing operacyjny (bieżący) - leasing z możliwością wypowiedzenia umowy przed upływem uzgodnionego terminu (z prawnego punktu widzenia to umowa najmu).
Leasing czysty - koszty naprawy, konserwacji i ubezpieczenia rzeczy obciążają leasingobiorcę (są wliczane do czynszu).
Leasing pełny - wszelki dodatkowe koszty ponosi leasingodawca.
Leasing bezpośredni - leasingodawcą jest tutaj producent rzeczy.
Leasing pośredni - leasingodawcą jest tu przedsiębiorstwo leasingowe kupujące rzeczy celem oddania w leasing.
Po upływie okresu leasingu istnieją trzy możliwości rozporządzenia rzeczą przez strony umowy;
a) leasingobiorca zwraca rzecz leasingodawcy,
b) leasingobiorca składa leasingodawcy wiążącą ofertę nabycia rzeczy na własność,
c) leasingobiorca składa leasingodawcy wiążącą ofertę zawarcia umowy określającą nowe uzgodnione warunki korzystania z rzeczy.