XV. UMOWA ZLECENIA, AGENCYJNA I KOMISU
Umowa zlecenia - umowa, w której jedna strona (przyjmujący zlecenie, zleceniobiorca) zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla drugiej strony (dający zlecenie, zleceniodawca); praktycznie przepisom o umowie zlecenia podlegają wszystkie umowy o świadczenie usług, które nie są umową o dzieło, umową agencyjną i umową o pr acę (nie są uregulowane innymi przepisami); odpłatność runowy zlecenia nie jest jej istotną cechą, choć kodeks cywilny wprowadza domniemanie odpłatności.
Obowiązki i uprawnienia zleceniobiorcy:
a) prawo do wynagrodzenia (jeśli umowa nic o tym nie mówi, w wysokości odpowiadającej wykonanej pracy),
b) zobowiązanie do wykonania określonej czynności w sposób określony w umowie i ze starannością jakiej wymaga dany rodzaj czynności (odpowiada tylko za szkody wynikłe z braku należytej staranności, a nie za rezultat swojej pracy),
c) powiiuiość wykonania danej czynności osobiście (można zlecić wykonanie czynności osobie trzeciej tylko, gdy wynika to z umowy, ze zwyczaju lub zmuszenia przez okoliczności),
d) upoważnienie do wykonania czynności (jeżeli strony me postanowiły inaczej, umowna obejmuje pełnomocnictwo do wykonania danej czyimości w imieniu zleceniodawcy).
Umowa agencyjna - umowa, w której strona przyjmująca zlecenia (agent) zobowiązuje się w zamian za wynagrodzenie (prowizję) do stałego pośrednictwa przy zawieraniu umów oznaczonego rodzaju na rzecz dającego zlecenie lub do zawierania takich lunów w jego imieniu, do zawierania umów agent musi mieć pełnomocnictwa, które w razie wątpliwości jest domniemywane, umowa agencyjna jest odpłatna i wzajemna: wynagrodzenie agenta oblicza się najczęściej w formie odsetek od w^ailości zawartych umów i należy się mu z chwilą zawarcia przez niego umowy.
Umowa komisu - umowa, w której strona przyjmująca zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizją) do kupna (komis zakupu) lub sprzedaży (komis sprzedaży) rzeczy ruchomych w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa i w imieniu własnym, ale na rachunek drugiej strony dającej zlecenie (komitenta); jeżeli komisant zawarł imiowę na winnikach korzystniejszych od warunków oznaczonych przez komitenta, korzyść należy się komitentowi; jeżeli komisant zawrarl imiowę na warunkach mniej korzystnych od oznaczonych przez komitenta, wypłaca komitentowi różnicę.