1) reprezentatywne kierunki dla rozwoju nauk geografii fizycznej świata:
Geografia fizyczna pojawiła się od momentu pojawienia się człowieka na Ziemi; rozwija się bardzo szybko od odrodzenia.
Od początku XVIII w - zorganizowany rozwój nauk geograficznych:
- kierunek opisowy- w jego ramach zbierano informacje geograficzne o świecie w opartych o oryginalne ekspedycje, podboje kolenialne, wojny, misje, zebrane materiały dokumentujące były chaotyczne, nieuporządkowane, ale pozytywna jest ilość (bardzo duża zebrano);
- kierunek wyjaśniający- naukowe wyjaśnienie zebranej dokumentacji geograficznej o poszczególnych częściach świata; powstał w wyniku niezadowolenia po kierunku opisowym; jest początkiem geografii fizycznej świata;
- kierunek systematyzujący- uporządkowanie zebranej dokumentacji oczywiście zgodnie z przyjętymi kryteriami klasyfikacji; upatruje się zróżnicowanie przedmiotu badań geografii; lepiej został określony przedmiot badań geografii fizycznej świata.
Początek XIX w
- kierunek porównawczy- wprowadzony przez Carla Ritera; podstawowe założenia to wprowadzenie do nauk geograficznych metody porównawczej;
- metoda poznawcza- jest do dziś podstawową metodą nauk geograficznych, w tym geografii fizycznej świata; różnice, podobieństwa-> formułujemy prawidłowości;
- metoda porównawcza- w XIX w. -> metoda jakościowa- odczucie subiektywne, teraz musi być oparta na badaniach ilościowych.
Okres międzywojenny:
- kierunek krajobrazowy- wprowadzony przez Hetner'a (geograf niemiecki) a w Polsce spopularyzowany przez prof. St. Pawłowskiego;
*Wśpółczesny opis fizyczny świata dokonujemy w koncepcji krajobrazu.
2. KRAJOBRAZ- w odniesieniu do badań koncepcji krajobrazu możemy wydzielić:
at podejście fizionomiczne- opis krajobrazu w oparciu o jego cechy fizjonomiczne, wstępny etap opisów krajobrazu, nie może decydować o typie krajobrazu;
b) podejście genetyczne- polega na określeniu typu krajobrazu w oparciu o przyjęta kryteria, budowę geologiczną, rzeźbę, klimat, wody powierzchniowe. Wyróżniamy:
- podejście branżowe- podstawą wydzielenia krajobrazu jest jeden element, np. budowa geologiczna, rzeźba terenu;
- podejście kompleksowe- podstawą wydzielenia typu krajobrazu są dwa lub więcej elementy, np. budowa geologiczna i rzeźba, budowa geologiczna i rzeźba i wody powierzchniowe.