W znaczeniu atrybutywnym kultura jest cechą statą, czyli właśnie atrybutem ludzkości jako całości (ujęcie globalne) lub poszczególnego człowieka jako przedstawiciela gatunku ludzkiego (ujęcie jednostkowe) .W sensie
atrybutywnym można mówić o kulturze nigdy o kulturach.
W znaczeniu dystrybutywnym kultura jest rozumiana jako zbiór cech kultury określonej zbiorowości. W tym znaczeniu termin kultura może być używany zarówno w liczbie mnogiej jak i w pojedynczej, ale w każdym przypadku należy uściślić o jaką kulturę chodzi.
1 Dyfuzja kulturowa to proces bezpośredniego lub pośredniego przenikania elementów jednej kultury do drugiej. Zjawisko dyfuzji należy do kategorii procesów zmiany kulturowej dokonującej się dzięki możliwości komunikowania się i uczenia międzykulturowego.
W procesie dyfuzji zawsze zaangażowane są co najmniej dwie kultury, które można określić jako „kulturę dającą” (kulturę dawców) i „kulturę odbierającą”, „przyjmującą”
(kulturę odbiorców).
Proces dyfuzji ma w zasadzie charakter spontaniczny, zazwyczaj nie jest świadomy ani celowy.
• dyfuzja bezpośrednia - dyfuzja pośrednia Pierwsza zachodzi wtedy, gdy element kultury dawców jest bezpośrednio przekazywany kulturze biorców.
Dyfuzja pośrednia odbywa się za pośrednictwem, poprzez czy z udziałem reprezentantów kultury trzeciej.
• dyfuzja nie zamierzona - dyfuzja zamierzona Pierwsza stanowi efekt motywacji żywiołowych, druga to wynik presji kultury przekazującej
• dyfuzja prosta - dyfuzja złożona W pierwszym wypadku zostaje przekazany wyrwany, traktowany samodzielnie element kulturowy, a w drugim cały kompleks
kulturowy.
• dyfuzja połączona - dyfuzja bodźcowa Przejęty zostaje kompleks zjawisk kulturowych funkcjonalnie powiązanych, luźno bądź niefunkcjonalnie połączony zbiór elementów lub tylko ogólna idea innowacji.
1 przedstawienie nowego elementu kulturowego
2 przyjęcie go przez społeczeństwo
3 zespolenie z dotychczas istniejącą WARUNKI PRZYJĘCIA:
1 użyteczność
2 zgodność z kulturą istniejącą